Πατραϊκός και Κορινθιακός Κόλπος Αξιοθέατα

​Η Πελοπόννησος είναι μια αγαπημένη περιοχή της νότιας Ελλάδας, η οποία ήταν χερσόνησος που συνδεόταν με την υπόλοιπη Ελλάδα με τον Ισθμό της Κορίνθου, στους αρχαίους χρόνους. Σήμερα, η περιοχή έχει διαχωριστεί από την ηπειρωτική χώρα με το στενό Κανάλι της Κορίνθου, αν και υπάρχουν πολλές γέφυρες που ενώνουν την Πελοπόννησο με την Αττική κατά μήκος του καναλιού. Είναι περιοχή ιδιαίτερα δημοφιλής και με έντονα πολιτιστικά στοιχεία, την οποία η τουρίστες από όλο τον κόσμο τιμούν, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

Στην Πελοπόννησο θα βρείτε πολλές φυσικές ομορφιές, βουνά, δάση, ποτάμια και σπήλαια, που περιβάλλονται από θάλασσα και αμμώδης παραλίες ενώ το τοπίο συμπληρώνουν μνημεία από κάθε εποχή της πολυτάραχης Πελοποννησιακής ιστορίας, μαγευτικές αρχαιολογικές τοποθεσίες και υπέροχες βυζαντινές εκκλησίες που καθιστούν την Πελοπόννησο έναν ιδιαίτερα περιζήτητο προορισμό διακοπών. Η Πελοπόννησος έχει ξηρό κλίμα στα ανατολικά, κρύο, χιόνι και πλούσια βλάστηση στα κεντρικά και ορεινά μέρη της και βροχή και υγρασία στα δυτικά.

• Παραθαλάσσια ζώνη: γύρω από την πλατεία Ελευθέριου Βενιζέλου είναι η παραθαλάσσια ζώνη, με το εντυπωσιακό άγαλμα του Πήγασου και το μικρό λιμάνι του Φλοίσβου με τη μαρίνα. Κοντά είναι και ο Κάλαμος μια εκτεταμένη και καθιερωμένη παραλία με βότσαλα, με πολλές καφετέριες και ταβέρνες σε όλο το μήκος της.

 

• Πεζόδρομος: βρίσκεται στην οδό Ζωγράφου και αποτελεί σημείο συνάντησης των κατοίκων αφού έχει πολλά καταστήματα, καφετέριες και μπαρ.

 

• Μουσείο Ιστορίας και Λαογραφίας: βρίσκεται κοντά στην πλατεία Βενιζέλου, με 3,500 εκθέματα του 18ου αι 19ου αιώνα και φορεσιές από όλη την Ελλάδα.

 

• Δημοτική Δανειστική Βιβλιοθήκη και Δημοτική Πινακοθήκη: βρίσκεται στο κέντρο της πόλης με σημαντικές συλλογές.

​

• Η Αρχαία Κόρινθος ήταν μία από τις πιο σημαντικές πόλεις – κράτη της αρχαίας Ελλάδας. Σήμερα στην αρχαιολογική θέση, μπορεί κανείς να επισκεφθεί το ναό του Απόλλωνα·° οι επτά απομένουσες Δωρικές στήλες, στέκονται σε προεξέχουσα θέση, επιβλέποντας την αρχαία Αγορά. Ο ναός χτίστηκε το 530 π.Χ., αποτελείται από 2 χώρους και αρχικά είχε 15 στήλες δωρικού ρυθμού στο μήκος του και 6 στο πλάτος. Η αγορά της πόλης είχε τριγωνικό σχήμα και στέγαζε καταστήματα με παρόμοιο στήσιμο, που το καθένα χωριζόταν σε 2 χώρους. Η πρόσοψη αποτελούνταν από διπλή σειρά στηλών, η εξωτερική δωρικού ρυθμού και η εσωτερική ιωνικού. Στην αρχαία αγορά μπορεί κανίς να επισκεφθεί τα καταστήματα όπου στάθηκε ο Απόστολος Παύλος, μαζί με το αρχαίο Συμβούλιο. Κατεβαίνοντας τα σκαλιά από τα προπύλαια θα οδηγηθείτε στην οδό Λεχαίου όπου θα συναντήσετε το Σιντριβάνι του Πύρινου, με τις 6 σπηλαιόμορφες κάμαρες και το σιντριβάνι της Γλαύκης σκαλισμένο στο βράχο. Στην αρχαιολογική τοποθεσία θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε το Ωδείο, χτισμένο τον 1ο αιώνα και το θέατρο 18.000 θέσεων, χτισμένο τον 5ο αιώνα π.Χ. το οποίο αργότερα μετατράπηκε από του Ρωμαίους σε αρένα για αγώνες ζώων. Τέλος, μπορείτε να περιηγηθείτε στα απομεινάρια της παλαίστρας και του Ναού του Ασκληπιού κοντά στην κρήνη της Λέρνας. Πάνω από την αρχαία Κόρινθο βρίσκεται το κάστρο της Ακροκορίνθου, η ακρόπολη της αρχαίας πόλης, που αξίζει ξεχωριστή επίσκεψη.  

• Ναός του Ποσειδώνα. Ο αρχαϊκός ναός χτίστηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. αλλά δυστυχώς καταστράφηκε από φωτιά τον 5ο αιώνα π.Χ. Ακολούθως ξαναχτίστηκε σύμφωνα με Δωρικά περιφερειακά σχέδια, από κορινθιακό ασβεστόλιθο, αλλά καταστράφηκε εκ νέου το 390 π.Χ. Ανεγέρθηκε ξανά, άνθισε μέχρι το 146 π.Χ. οπότε ο Ρωμαίος πρόξενος Μούμιος κατέστρεψε την πόλη. Το 44 μ.Χ. ξαναχτίστηκε, αλλά πήρε την τελική του μορφή, μαζί με το προαύλιο και τις κολόνες, κατά τη διάρκεια του 2ου αιώνα μ.Χ.

 

• To Αρχαίο Θέατρο στα Ίσθμια, δυστυχώς δε διατηρήθηκε, αλλά μέρη του πάρθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν αργότερα για την κατασκευή μεσαιωνικών φρουρίων στην περιοχή. Μόνο τα θεμέλια της σκηνής, σημεία των καθισμάτων και το προσκήνιο, μαζί με κάποιες σκόρπιες πέτρες βρίσκονται στην περιοχή.

 

• Το Παλαιμόνιο είναι ένας ναός δίπλα σε αυτόν του Ποσειδώνα, αφιερωμένος στον Παλαίμονα, μια θαλασσινή θεότητα της Ρωμαϊκής εποχής. Ο ναός έχει ειδικό προαύλιο καθώς και λάκκους για θυσίες.

 

• Το Στάδιο στα Ίσθμια βρισκόταν νοτιανατολικά από το ναό του Ποσειδώνα. Ήρθε στο φως από ανασκαφές, το αρχαίο στάδιο κάποια στιγμή περιείχε 16 λωρίδες στίβου. Πρόσφατα το στάδιο ξαναχτίστηκε στο υπάρχον κοίλο του σταδίου με μήκος, περίπου 181 μέτρα.

• Το κανάλι της Κορίνθου. Από αρχαιοτάτων χρόνων, οι άνθρωποι έψαχναν έναν εύκολο τρόπο να μεταφέρουν τα σκάφη από τον Κορινθιακό στο Σαρωνικό κόλπο. Για το λόγο αυτό δημιουργήθηκε η Διωλκός, ένας πλακόστρωτος δρόμος πάνω στον οποίο τα πλοία σέρνονταν μέχρι τη Διωλκό. Η Διωλκός χτίστηκε από τον τύραννο Περίανδρο της Κορίνθου, ο οποίος οραματίστηκε τη διάνοιξη του καναλιού. Τη διάνοιξη αυτή ακολούθως προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν και ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Καλιγούλας, ο Νέρωνας, ο Ηρόδος Αττικός, Βυζαντινοί και Βενετοί, χωρίς επιτυχία. Εν τέλει μπήκε σε τροχιά από τον Καποδίστρια αλλά σταμάτησε ξανά, εξαιτίας έλλειψης οικονομικών πόρων. Το 1881 οι εργασίες της ανασκαφής αναλήφθηκαν από Ούγγρο επιχειρηματία για μίσθωση της τοποθεσίας για 99 χρόνια, ωστόσο εγκαταλείφθηκε και αυτή η προσπάθεια. Το έργο εν τέλει ολοκληρώθηκε χάρις στη δωρεά του Ανδρέα Συγκρού. Μέσα σε 10 χρονιά οι Έλληνες κατάφεραν να ανοίξουν το κανάλι, στις 25 Ιουλίου του 1893. Περίπου 15.000 σκάφη περνάνε τον Ισθμό της Κορίνθου κάθε χρόνο.  

​

• Ο φάρος Μελαγκάβη, βρίσκεται στο Ηραίο, ή αλλιώς Μελαγκάβη, στον κόλπο των Αλκυονίδων νήσων. Χτισμένος το 1897, ανακατασκευασμένος το 1947,  με σχήμα Τ και την κατασκευή του να είναι απλής προβιομηχανικής πετρόχτιστης αρχιτεκτονικής.

 

• Το Περιβαλλοντολογικό Μουσείο της Στυμφαλίας είναι ένα μουσείο που σκοπό έχει να ρίξει φως στο πως διαπλέκονται οι σχέσεις του ανθρώπου με τη φύση. Παρουσιάζει χαρακτηριστικά του οικοσυστήματος της Στυμφαλίας και πως αυτά επηρεάζουν τους κατοίκους της περιοχής.

 

• Η Ακροκόρινθος (κατοικία του Θεού του Ήλιου), βρίσκεται 3,5 χλμ νοτιότερα της αρχαίας Κορίνθου, σε λόφο με υψόμετρο 575 μέτρα και ήταν πάντα η οχυρωμένη ακρόπολη της Κορίνθου. Είναι το παλαιότερο, μεγαλύτερο και εντυπωσιακότερο κάστρο στην Πελοπόννησο με τα τείχη του να έχουν χτιστεί στη διάρκεια του Μεσαίωνα. Άξια προσοχής είναι και τα απομεινάρια του ναού της Αφροδίτης,  τα κειμήλια Χριστιανικών Εκκλησιών και Τουρκικών κτηρίων, στην κορυφή του λόφου. Αλλά εκτός από την αρχαιολογική της σημασία, η Ακροκόρινθος έχει πλούσιο βοτανικό κήπο με αναρίθμητα εγχώρια ελληνικά αγριολούλουδα που ανήκει στο δίκτυο οικοτόπων της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Natura 2000». Στον απέναντι λόφο (Πεντεσκούφι) υπάρχει ένα μικρότερο μεσαιωνικό κάστρο του !3ου αιώνα που είναι δύσκολα προσβάσιμο.

 

• Η Ποσειδωνία βρίσκεται δυτικά του καναλιού, κοντά στον Κορινθιακό κόλπο, απ’ όπου είναι εμφανές το Αρχαίο Πέρασμα της Διωλκού. Ένας στρωμένος δρόμος που κατασκευάστηκε λόγω της ανάγκης επείγοντος περάσματος των πλοίων από το Σαρωνικό στον Κορινθιακό και τούμπαλιν. Κατασκευάστηκε στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. και έχει σχετιστεί με τον Περίανδρο, τον τύραννο της Κορίνθου. Η δυτική της πλευρά ανακατασκευάστηκε στις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. Χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά μικρών (συνήθως στρατιωτικών) δοχείων. Αυτή η χρήση επιβεβαιώνεται από πηγές μέχρι τον 9ο αιώνα μ.Χ.

 

• Το Λέχαιο, μία όμορφη παραθαλάσσια πόλη, βρίσκεται 8 χλμ δυτικά της Κορίνθου. Η περιοχή αναπτύχθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ., αφού το Λέχαιο, μαζί με τις Κεχριές ήταν τα δύο λιμάνια της πόλης. Τα απομεινάρια του παλιού λιμανιού έχουν επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας. Ανασκαφές έφεραν στο φως απομεινάρια Παλαιοχριστιανικής βασιλικής, στα δυτικά του λιμανιού, κατασκευασμένη τον 5ο αιώνα μ.Χ.  προς τιμήν του μάρτυρα Λεωνίδη και 7 Παρθένων που μαρτύρησαν κατά του Δεκιανούς διωγμούς το 251 μ.Χ. Επίσης, η εκκλησία του Αγίου Γεράσιμου βρίσκεται στο Λέχαιο, όπου ο Γεράσιμος Νοταράς ήταν ερημίτης. Τέλος, μια εύφορη κοιλάδα στην ευρύτερη περιοχή, όπου καλλιεργούνται φρούτα και αμπελώνες, είναι ανοιχτή για περιηγήσεις.

Αξιοθέατα στην Ολυμπία:

• Το ναό του Δία. Ο Δίας τιμάται εδώ με έναν τεράστιο ναό, κατασκευασμένο ανάμεσα στο 470 και 456 π.Χ. στο πιο περίοπτο σημείο του ιερού. Ήταν ο μεγαλύτερος ναός της Πελοποννήσου και έγινε μοντέλο για όλους τους μεταγενέστερους ναούς, ενώ και τα γλυπτά του αποτελούν σημείο αναφοράς στην ιστορία της κλασικής τέχνης. Ο ναός στέγαζε ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου, το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, από τον Φειδία. Για να φιλοτεχνήσει το άγαλμα που ξεπερνά τα 12 μέτρα σε ύψος, ο Φειδίας εργάστηκε σε εργαστήριο, ειδικά φτιαγμένο επί τόπου για το σκοπό αυτό, που ομοίαζε το εσωτερικό του ναού όπου τοποθετήθηκε το άγαλμα. Τα ευρήματα από το εργαστήριο του Φειδία και οι αρχαίες μαρτυρίες είναι οι μοναδικές μας ενδείξεις  για το χρυσελεφάντινο άγαμα του Δία, καθώς μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και καταστράφηκε σε πυρκαγιά το 375 μ.Χ.

​

• Ο ναός της Ήρας. Ο πρώτος ναός που ανεγέρθη στην Ολυμπία περίπου στα τέλη του 7ου αι. π.Χ. ήταν αφιερωμένος στην Ήρα και όχι στο Δία, ο οποίο στην πραγματικότητα μοιράστηκε τη στέγη της γυναίκας του για περισσότερο από δύο αιώνες. Φαίνεται ότι ο ναός, εξυπηρετούσε επίσης και ως θησαυροφυλάκιο, καθώς στο εσωτερικό του βρισκόταν ο δίσκος της Ιερής Συμμαχίας και η χρυσελεφάντινη τράπεζα όπου τοποθετούνταν το στεφάνι του νικητή, αλλά και το άγαλμα του Ερμή. Προς τιμήν της θεάς πραγματοποιούνταν και ο Ηραίος αγώνας ταχύτητας, ένας αθλητικός διαγωνισμός αποκλειστικά για γυναίκες, οι οποίες κατά τα άλλα ήταν αποκλεισμένες από τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα, ο ναός της Ήρας είναι σημείο εκκίνησης για τη μεταλαμπάδευση της Ολυμπιακής φλόγας: στο βωμό της Ήρας, έμπροσθεν του ναού, η Ολυμπιακή φλόγα ανάβει από την αντανάκλαση του Ήλιου σε έναν παραβολικό καθρέφτη και μεταφέρεται με δάδα στο σημείο που θα πραγματοποιηθούν οι αγώνες.

 

• Το Αρχαίο Στάδιο της Ολυμπίας. Το στάδιο της Ολυμπίας αποτελούσε ιερό μέρος για τους αρχαίους Έλληνες, εκεί όπου όλες οι αθλητικές δραστηριότητες ήταν αφιερωμένες στο θεό Δία. Αρχικά, το στάδιο είχε κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε όλοι οι θεατές να μπορούν να παρακολουθούν τα γεγονότα από τις πλαγιές του όρους Κρόνου. Ωστόσο το στάδιο σταδιακά μεταφέρθηκε ανατολικότερα και εν τέλει τοποθετήθηκε μπροστά από το ναό του Δία. Το στάδιο είχε χωρητικότητα 20.000 θεατών και σχεδόν όλες οι θέσεις ήταν κατασκευασμένες από λάσπη, ενώ μερικές μόνο ήταν ειδικά φτιαγμένες για τους επίσημους. Υπήρχε ένα θολωτό μονοπάτι που συνέδεε το στάδιο με το ιερό. Το αρχαίο στάδιο φιλοξενούσε και τα Ηραία Αγωνίσματα, που αφορούσαν αποκλειστικά γυναίκες και πραγματοποιούνταν προς τιμήν της θεάς Ήρας. Η πίστα του σταδίου είχε μήκος περισσότερο από 200 μέτρα και 30 με 34 μέτρα φάρδος. Οι γραμμές εκκίνησης και τερματισμού σηματοδοτούνταν από δύο πέτρινες πινακίδες , που βρίσκονταν σε απόσταση περίπου 195 μέτρα. Η νότια πλευρά του σταδίου ήταν το βήμα των κριτών ενώ στη βόρεια πλευρά υπήρχε ένας βωμός αφιερωμένος στην αρχιέρεια της θεάς Δήμητρας, η οποία ήταν και η μοναδική γυναίκα της οποίας η παρουσία ήταν επιτρεπτή στη διάρκεια των Αγώνων. Το 2004, το αρχαίο θέατρο αναβίωσε την παλιά του αίγλη, όταν πραγματοποιήθηκε εκεί η τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων.

 

• Το Βουλευτήριο. Ήταν το κάθισμα της Ολυμπιακής Βουλής, όπως ονομαζόταν η ανώτατη διοικητική αρχή του ιερού και ήταν ισότιμη με την τακτική οργανωτική επιτροπή των αγώνων. Η Ολυμπιακή Βουλή διαμορφωνόταν από συμβούλιο κατοίκων της γειτονικής Ηλείας, η οποία, αντίθετα με τη σημερινή κατάσταση ήταν η μοναδική πόλη που φιλοξενούσε του Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Ολυμπιακή Βουλή οριζόταν επίσης από τους Ελλανοδίκες, του δικαστές που ήταν υπεύθυνοι για την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων, για την τήρηση των κανονισμών και την τιμωρία όσων τους καταπατούσαν, αλλά και για τη στέψη των νικητών.

 

• Η παλαίστρα. Η παλαίστρα είναι ένα αρχαίο οικοδόμημα στην Ολυμπία, μέρος του γυμνασίου στο ιερό. Είναι ένα τετράγωνο κτίσμα 60 επί 60 μέτρων ( ή 4345 μέτρων) που χρονολογείται στο τέλος του 3ου ή στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ. Θεωρείται ότι κατασκευάστηκε για την προπόνηση των παλαιστών και άλλων αθλητών.

 

• Ο Βωμός της Ήρας. Ο Βωμός της Ήρας είναι το σημείο όπου ανάβει η Ολυμπιακή φλόγα. Η τελετουργία της Αφής της Φλόγας άρχεται στο Βωμό της Ήρας, μπροστά από το ναό της θεάς (Ηραίο), που βρίσκεται απέναντι από το ναό του Δία, στην Ολυμπία. Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο του Προμηθέα, ο οποίος έκλεψε τη φωτιά από το Δία, η φωτιά συμβολίζει τη ζωή, τον ορθολογισμό και την ελευθερία καθώς και την εφευρετικότητα.

 

• Το Αρχαιολογικό Μουσείο. Η Αρχαία Ολυμπία είναι η γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων και σήμερα η περιοχή είναι ένα από τα πλέον σημαίνοντα αρχαιολογικά σημεία του κόσμου. Αναρίθμητα απομεινάρια από το ναό του Δία και άλλες τοποθεσίες βρίσκονται στο υπαίθριο μουσείο της αρχαίας Ολυμπίας. Το αρχαιολογικό Μουσείο είναι ένα από τα σημαντικότερα και διασημότερα μουσεία στην Ελλάδα και παρουσιάζει την ιστορική ανάπτυξη ενός εκ των σημαντικότερων τοποθεσιών της αρχαιότητας. Το μουσείο φιλοξενεί μόνιμη έκθεση με ευρήματα που χρονολογούνται από την προϊστορική έως την πρώιμη Χριστιανική περίοδο.

 

• Το Μουσείο Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία. Η μόνιμη έκθεση του μουσείου παρουσιάζει αρχαία ευρήματα από αμέτρητες ανασκαφές, που χρονολογούνται από την προϊστορική έως την πρώιμη Χριστιανική περίοδο, ενώ χάλκινες και πέτρινες επιγραφές μαρτυρούν τον τρόπο οργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκτός από τα αρχαία έργα τέχνης, οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να περιηγηθούν μέσω ενός λεπτομερειακού οπτικού υλικού. Το κτηριακό συγκρότημα του μουσείου διαθέτει εκθεσιακά δωμάτια, βοηθητικούς  και αποθηκευτικούς χώρους τόσο στο υπόγειο όσο και στο ισόγειο. Ανάμεσα στα πολύτιμα εκθέματα υπάρχει η συλλογή από τερακότα της προϊστορικής, Αρχαϊκής και Κλασικής περιόδου, μία μπρούτζινη συλλογή, μία συλλογή γλυπτών από την Αρχαϊκή ως την Ρωμαϊκή περίοδο. Η έκθεση σκοπεύει να παρουσιάσει όλες τις πτυχές των αρχαίων αθλημάτων και να αποκαλύψει σημαντική γνώση σχετικά με την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

 

• Σύγχρονο Μουσείο Ολυμπιακών Αγώνων. Το Μουσείο Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων ιδρύθηκε το 1961 και την ευθύνη για τη λειτουργία του έχει η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Το μουσείο έχει βασιστεί στη συλλογή του Γεώργιου Παπαστεφάνου, ενός από τους πρώτους που πίστεψαν στη δυνατότητα εξάπλωσης της Ολυμπιακής Ιδέας και Παιδείας μέσω ενός μουσείου. Για το σκοπό αυτό, δώρισε ένα κτήριο, το οποίο βρίσκεται στο χωριό της Ολυμπίας, μαζί με την πλούσια συλλογή του στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Το μουσείο περιέχει σπάνια ενθυμήματα από τους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, φωτογραφίες, μετάλλια, διπλώματα, κούπες και άλλα καθώς και μία πολύτιμη συλλογή σπάνιων γραμματοσήμων. Διάφορες Ολυμπιακές επιτροπές και άτομα έχουν δωρίσει αντικείμενα που συμπληρώνουν με θαυμαστό τρόπο τις συλλογές του.

 

• Μουσείο Ιστορίας Ανασκαφών. Το Μουσείο Ιστορίας των Ανασκαφών στην Ολυμπία βρίσκεται δίπλα στο Μουσείο Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αρχαιότητα, μέσα σε μια μικρή κατασκευή. Σκοπός του μουσείου είναι να παρουσιάσει την ιστορία των ανασκαφών στην Ολυμπία, που ξεκίνησαν το 1766. Εκτός από αρχειοθετημένη συλλογή εγγράφων και άρθρων εφημερίδων, το μουσείο παρουσιάζει επίσης έναν κατάλογο απογραφής των καθημερινών ανασκαφών. Εκτός από τα έγγραφα, το μουσείο περιλαμβάνει επίσης συλλογή αντικειμένων από όργανα και άλλα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις ανασκαφές. Τα φωτογραφικά απομνημονεύματα της ανασκαφής του Ναού του Διός συγκαταλέγονται στα πολύτιμα υπάρχοντα του μουσείου.

 

• Μνημείο του Pierre de Coubertin. Ο Pierre Frédy, Βαρόνος του Coubertin (1 Ιανουαρίου 1863 – 2 Σεπτεμβρίου 1937) ήταν Γάλλος παιδαγωγός και ιστορικός, ιδρυτής της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και θεωρείται πατέρας των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Coubertin ήταν ο εμπνευστής του σύγχρονου Ολυμπιακού κινήματος, ένας άνθρωπος του οποίου το όραμα και η πολιτική δεξιοτεχνία οδήγησαν στην αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων που είχαν πραγματοποιηθεί στην αρχαιότητα. Ο Coubertin εξιδανίκευσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες ως τον απόλυτο αρχαίο αθλητικό αγώνα. Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν το 1896 στην Αθήνα της Ελλάδας και οι δεύτεροι, οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1900, στο Παρίσι. Τάφηκε στη Λωζάνη (έδρα της ΔΟΕ), αν και, σύμφωνα με τη διαθήκη του, η καρδιά του θάφτηκε χωριστά σε ένα μνημείο κοντά στα ερείπια της αρχαίας Ολυμπίας.