Τα σκάφη είναι ενδεικτικά. Θα μοιραστούμε μαζί σας συγκεκριμένες προτάσεις ανάλογα με το αίτημά σας, γι' αυτό μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας!

Νιώστε τη ζεστασιά του ήλιου, τη δροσιά της θάλασσας και αφήστε το βλέμμα σας να χαθεί στον ορίζοντα

​Η Πελοπόννησος είναι μια αγαπημένη περιοχή της νότιας Ελλάδας, η οποία ήταν χερσόνησος που συνδεόταν με την υπόλοιπη Ελλάδα με τον Ισθμό της Κορίνθου, στους αρχαίους χρόνους. Σήμερα, η περιοχή έχει διαχωριστεί από την ηπειρωτική χώρα με το στενό Κανάλι της Κορίνθου, αν και υπάρχουν πολλές γέφυρες που ενώνουν την Πελοπόννησο με την Αττική κατά μήκος του καναλιού. Είναι περιοχή ιδιαίτερα δημοφιλής και με έντονα πολιτιστικά στοιχεία, την οποία η τουρίστες από όλο τον κόσμο τιμούν, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

Στην Πελοπόννησο θα βρείτε πολλές φυσικές ομορφιές, βουνά, δάση, ποτάμια και σπήλαια, που περιβάλλονται από θάλασσα και αμμώδης παραλίες ενώ το τοπίο συμπληρώνουν μνημεία από κάθε εποχή της πολυτάραχης Πελοποννησιακής ιστορίας, μαγευτικές αρχαιολογικές τοποθεσίες και υπέροχες βυζαντινές εκκλησίες που καθιστούν την Πελοπόννησο έναν ιδιαίτερα περιζήτητο προορισμό διακοπών. Η Πελοπόννησος έχει ξηρό κλίμα στα ανατολικά, κρύο, χιόνι και πλούσια βλάστηση στα κεντρικά και ορεινά μέρη της και βροχή και υγρασία στα δυτικά.

• Παραθαλάσσια ζώνη: γύρω από την πλατεία Ελευθέριου Βενιζέλου είναι η παραθαλάσσια ζώνη, με το εντυπωσιακό άγαλμα του Πήγασου και το μικρό λιμάνι του Φλοίσβου με τη μαρίνα. Κοντά είναι και ο Κάλαμος μια εκτεταμένη και καθιερωμένη παραλία με βότσαλα, με πολλές καφετέριες και ταβέρνες σε όλο το μήκος της.

 

• Πεζόδρομος: βρίσκεται στην οδό Ζωγράφου και αποτελεί σημείο συνάντησης των κατοίκων αφού έχει πολλά καταστήματα, καφετέριες και μπαρ.

 

• Μουσείο Ιστορίας και Λαογραφίας: βρίσκεται κοντά στην πλατεία Βενιζέλου, με 3,500 εκθέματα του 18ου αι 19ου αιώνα και φορεσιές από όλη την Ελλάδα.

 

• Δημοτική Δανειστική Βιβλιοθήκη και Δημοτική Πινακοθήκη: βρίσκεται στο κέντρο της πόλης με σημαντικές συλλογές.

​

• Η Αρχαία Κόρινθος ήταν μία από τις πιο σημαντικές πόλεις – κράτη της αρχαίας Ελλάδας. Σήμερα στην αρχαιολογική θέση, μπορεί κανείς να επισκεφθεί το ναό του Απόλλωνα·° οι επτά απομένουσες Δωρικές στήλες, στέκονται σε προεξέχουσα θέση, επιβλέποντας την αρχαία Αγορά. Ο ναός χτίστηκε το 530 π.Χ., αποτελείται από 2 χώρους και αρχικά είχε 15 στήλες δωρικού ρυθμού στο μήκος του και 6 στο πλάτος. Η αγορά της πόλης είχε τριγωνικό σχήμα και στέγαζε καταστήματα με παρόμοιο στήσιμο, που το καθένα χωριζόταν σε 2 χώρους. Η πρόσοψη αποτελούνταν από διπλή σειρά στηλών, η εξωτερική δωρικού ρυθμού και η εσωτερική ιωνικού. Στην αρχαία αγορά μπορεί κανίς να επισκεφθεί τα καταστήματα όπου στάθηκε ο Απόστολος Παύλος, μαζί με το αρχαίο Συμβούλιο. Κατεβαίνοντας τα σκαλιά από τα προπύλαια θα οδηγηθείτε στην οδό Λεχαίου όπου θα συναντήσετε το Σιντριβάνι του Πύρινου, με τις 6 σπηλαιόμορφες κάμαρες και το σιντριβάνι της Γλαύκης σκαλισμένο στο βράχο. Στην αρχαιολογική τοποθεσία θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε το Ωδείο, χτισμένο τον 1ο αιώνα και το θέατρο 18.000 θέσεων, χτισμένο τον 5ο αιώνα π.Χ. το οποίο αργότερα μετατράπηκε από του Ρωμαίους σε αρένα για αγώνες ζώων. Τέλος, μπορείτε να περιηγηθείτε στα απομεινάρια της παλαίστρας και του Ναού του Ασκληπιού κοντά στην κρήνη της Λέρνας. Πάνω από την αρχαία Κόρινθο βρίσκεται το κάστρο της Ακροκορίνθου, η ακρόπολη της αρχαίας πόλης, που αξίζει ξεχωριστή επίσκεψη.  

• Ναός του Ποσειδώνα. Ο αρχαϊκός ναός χτίστηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. αλλά δυστυχώς καταστράφηκε από φωτιά τον 5ο αιώνα π.Χ. Ακολούθως ξαναχτίστηκε σύμφωνα με Δωρικά περιφερειακά σχέδια, από κορινθιακό ασβεστόλιθο, αλλά καταστράφηκε εκ νέου το 390 π.Χ. Ανεγέρθηκε ξανά, άνθισε μέχρι το 146 π.Χ. οπότε ο Ρωμαίος πρόξενος Μούμιος κατέστρεψε την πόλη. Το 44 μ.Χ. ξαναχτίστηκε, αλλά πήρε την τελική του μορφή, μαζί με το προαύλιο και τις κολόνες, κατά τη διάρκεια του 2ου αιώνα μ.Χ.

 

• To Αρχαίο Θέατρο στα Ίσθμια, δυστυχώς δε διατηρήθηκε, αλλά μέρη του πάρθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν αργότερα για την κατασκευή μεσαιωνικών φρουρίων στην περιοχή. Μόνο τα θεμέλια της σκηνής, σημεία των καθισμάτων και το προσκήνιο, μαζί με κάποιες σκόρπιες πέτρες βρίσκονται στην περιοχή.

 

• Το Παλαιμόνιο είναι ένας ναός δίπλα σε αυτόν του Ποσειδώνα, αφιερωμένος στον Παλαίμονα, μια θαλασσινή θεότητα της Ρωμαϊκής εποχής. Ο ναός έχει ειδικό προαύλιο καθώς και λάκκους για θυσίες.

 

• Το Στάδιο στα Ίσθμια βρισκόταν νοτιανατολικά από το ναό του Ποσειδώνα. Ήρθε στο φως από ανασκαφές, το αρχαίο στάδιο κάποια στιγμή περιείχε 16 λωρίδες στίβου. Πρόσφατα το στάδιο ξαναχτίστηκε στο υπάρχον κοίλο του σταδίου με μήκος, περίπου 181 μέτρα.

Αξιοθέατα στην Ολυμπία:

• Το ναό του Δία. Ο Δίας τιμάται εδώ με έναν τεράστιο ναό, κατασκευασμένο ανάμεσα στο 470 και 456 π.Χ. στο πιο περίοπτο σημείο του ιερού. Ήταν ο μεγαλύτερος ναός της Πελοποννήσου και έγινε μοντέλο για όλους τους μεταγενέστερους ναούς, ενώ και τα γλυπτά του αποτελούν σημείο αναφοράς στην ιστορία της κλασικής τέχνης. Ο ναός στέγαζε ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου, το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, από τον Φειδία. Για να φιλοτεχνήσει το άγαλμα που ξεπερνά τα 12 μέτρα σε ύψος, ο Φειδίας εργάστηκε σε εργαστήριο, ειδικά φτιαγμένο επί τόπου για το σκοπό αυτό, που ομοίαζε το εσωτερικό του ναού όπου τοποθετήθηκε το άγαλμα. Τα ευρήματα από το εργαστήριο του Φειδία και οι αρχαίες μαρτυρίες είναι οι μοναδικές μας ενδείξεις  για το χρυσελεφάντινο άγαμα του Δία, καθώς μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και καταστράφηκε σε πυρκαγιά το 375 μ.Χ.

​

• Ο ναός της Ήρας. Ο πρώτος ναός που ανεγέρθη στην Ολυμπία περίπου στα τέλη του 7ου αι. π.Χ. ήταν αφιερωμένος στην Ήρα και όχι στο Δία, ο οποίο στην πραγματικότητα μοιράστηκε τη στέγη της γυναίκας του για περισσότερο από δύο αιώνες. Φαίνεται ότι ο ναός, εξυπηρετούσε επίσης και ως θησαυροφυλάκιο, καθώς στο εσωτερικό του βρισκόταν ο δίσκος της Ιερής Συμμαχίας και η χρυσελεφάντινη τράπεζα όπου τοποθετούνταν το στεφάνι του νικητή, αλλά και το άγαλμα του Ερμή. Προς τιμήν της θεάς πραγματοποιούνταν και ο Ηραίος αγώνας ταχύτητας, ένας αθλητικός διαγωνισμός αποκλειστικά για γυναίκες, οι οποίες κατά τα άλλα ήταν αποκλεισμένες από τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα, ο ναός της Ήρας είναι σημείο εκκίνησης για τη μεταλαμπάδευση της Ολυμπιακής φλόγας: στο βωμό της Ήρας, έμπροσθεν του ναού, η Ολυμπιακή φλόγα ανάβει από την αντανάκλαση του Ήλιου σε έναν παραβολικό καθρέφτη και μεταφέρεται με δάδα στο σημείο που θα πραγματοποιηθούν οι αγώνες.

 

• Το Αρχαίο Στάδιο της Ολυμπίας. Το στάδιο της Ολυμπίας αποτελούσε ιερό μέρος για τους αρχαίους Έλληνες, εκεί όπου όλες οι αθλητικές δραστηριότητες ήταν αφιερωμένες στο θεό Δία. Αρχικά, το στάδιο είχε κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε όλοι οι θεατές να μπορούν να παρακολουθούν τα γεγονότα από τις πλαγιές του όρους Κρόνου. Ωστόσο το στάδιο σταδιακά μεταφέρθηκε ανατολικότερα και εν τέλει τοποθετήθηκε μπροστά από το ναό του Δία. Το στάδιο είχε χωρητικότητα 20.000 θεατών και σχεδόν όλες οι θέσεις ήταν κατασκευασμένες από λάσπη, ενώ μερικές μόνο ήταν ειδικά φτιαγμένες για τους επίσημους. Υπήρχε ένα θολωτό μονοπάτι που συνέδεε το στάδιο με το ιερό. Το αρχαίο στάδιο φιλοξενούσε και τα Ηραία Αγωνίσματα, που αφορούσαν αποκλειστικά γυναίκες και πραγματοποιούνταν προς τιμήν της θεάς Ήρας. Η πίστα του σταδίου είχε μήκος περισσότερο από 200 μέτρα και 30 με 34 μέτρα φάρδος. Οι γραμμές εκκίνησης και τερματισμού σηματοδοτούνταν από δύο πέτρινες πινακίδες , που βρίσκονταν σε απόσταση περίπου 195 μέτρα. Η νότια πλευρά του σταδίου ήταν το βήμα των κριτών ενώ στη βόρεια πλευρά υπήρχε ένας βωμός αφιερωμένος στην αρχιέρεια της θεάς Δήμητρας, η οποία ήταν και η μοναδική γυναίκα της οποίας η παρουσία ήταν επιτρεπτή στη διάρκεια των Αγώνων. Το 2004, το αρχαίο θέατρο αναβίωσε την παλιά του αίγλη, όταν πραγματοποιήθηκε εκεί η τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων.

 

• Το Βουλευτήριο. Ήταν το κάθισμα της Ολυμπιακής Βουλής, όπως ονομαζόταν η ανώτατη διοικητική αρχή του ιερού και ήταν ισότιμη με την τακτική οργανωτική επιτροπή των αγώνων. Η Ολυμπιακή Βουλή διαμορφωνόταν από συμβούλιο κατοίκων της γειτονικής Ηλείας, η οποία, αντίθετα με τη σημερινή κατάσταση ήταν η μοναδική πόλη που φιλοξενούσε του Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Ολυμπιακή Βουλή οριζόταν επίσης από τους Ελλανοδίκες, του δικαστές που ήταν υπεύθυνοι για την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων, για την τήρηση των κανονισμών και την τιμωρία όσων τους καταπατούσαν, αλλά και για τη στέψη των νικητών.

 

• Η παλαίστρα. Η παλαίστρα είναι ένα αρχαίο οικοδόμημα στην Ολυμπία, μέρος του γυμνασίου στο ιερό. Είναι ένα τετράγωνο κτίσμα 60 επί 60 μέτρων ( ή 4345 μέτρων) που χρονολογείται στο τέλος του 3ου ή στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ. Θεωρείται ότι κατασκευάστηκε για την προπόνηση των παλαιστών και άλλων αθλητών.

 

• Ο Βωμός της Ήρας. Ο Βωμός της Ήρας είναι το σημείο όπου ανάβει η Ολυμπιακή φλόγα. Η τελετουργία της Αφής της Φλόγας άρχεται στο Βωμό της Ήρας, μπροστά από το ναό της θεάς (Ηραίο), που βρίσκεται απέναντι από το ναό του Δία, στην Ολυμπία. Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο του Προμηθέα, ο οποίος έκλεψε τη φωτιά από το Δία, η φωτιά συμβολίζει τη ζωή, τον ορθολογισμό και την ελευθερία καθώς και την εφευρετικότητα.

 

• Το Αρχαιολογικό Μουσείο. Η Αρχαία Ολυμπία είναι η γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων και σήμερα η περιοχή είναι ένα από τα πλέον σημαίνοντα αρχαιολογικά σημεία του κόσμου. Αναρίθμητα απομεινάρια από το ναό του Δία και άλλες τοποθεσίες βρίσκονται στο υπαίθριο μουσείο της αρχαίας Ολυμπίας. Το αρχαιολογικό Μουσείο είναι ένα από τα σημαντικότερα και διασημότερα μουσεία στην Ελλάδα και παρουσιάζει την ιστορική ανάπτυξη ενός εκ των σημαντικότερων τοποθεσιών της αρχαιότητας. Το μουσείο φιλοξενεί μόνιμη έκθεση με ευρήματα που χρονολογούνται από την προϊστορική έως την πρώιμη Χριστιανική περίοδο.

 

• Το Μουσείο Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία. Η μόνιμη έκθεση του μουσείου παρουσιάζει αρχαία ευρήματα από αμέτρητες ανασκαφές, που χρονολογούνται από την προϊστορική έως την πρώιμη Χριστιανική περίοδο, ενώ χάλκινες και πέτρινες επιγραφές μαρτυρούν τον τρόπο οργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκτός από τα αρχαία έργα τέχνης, οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να περιηγηθούν μέσω ενός λεπτομερειακού οπτικού υλικού. Το κτηριακό συγκρότημα του μουσείου διαθέτει εκθεσιακά δωμάτια, βοηθητικούς  και αποθηκευτικούς χώρους τόσο στο υπόγειο όσο και στο ισόγειο. Ανάμεσα στα πολύτιμα εκθέματα υπάρχει η συλλογή από τερακότα της προϊστορικής, Αρχαϊκής και Κλασικής περιόδου, μία μπρούτζινη συλλογή, μία συλλογή γλυπτών από την Αρχαϊκή ως την Ρωμαϊκή περίοδο. Η έκθεση σκοπεύει να παρουσιάσει όλες τις πτυχές των αρχαίων αθλημάτων και να αποκαλύψει σημαντική γνώση σχετικά με την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

 

• Σύγχρονο Μουσείο Ολυμπιακών Αγώνων. Το Μουσείο Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων ιδρύθηκε το 1961 και την ευθύνη για τη λειτουργία του έχει η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Το μουσείο έχει βασιστεί στη συλλογή του Γεώργιου Παπαστεφάνου, ενός από τους πρώτους που πίστεψαν στη δυνατότητα εξάπλωσης της Ολυμπιακής Ιδέας και Παιδείας μέσω ενός μουσείου. Για το σκοπό αυτό, δώρισε ένα κτήριο, το οποίο βρίσκεται στο χωριό της Ολυμπίας, μαζί με την πλούσια συλλογή του στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Το μουσείο περιέχει σπάνια ενθυμήματα από τους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, φωτογραφίες, μετάλλια, διπλώματα, κούπες και άλλα καθώς και μία πολύτιμη συλλογή σπάνιων γραμματοσήμων. Διάφορες Ολυμπιακές επιτροπές και άτομα έχουν δωρίσει αντικείμενα που συμπληρώνουν με θαυμαστό τρόπο τις συλλογές του.

 

• Μουσείο Ιστορίας Ανασκαφών. Το Μουσείο Ιστορίας των Ανασκαφών στην Ολυμπία βρίσκεται δίπλα στο Μουσείο Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αρχαιότητα, μέσα σε μια μικρή κατασκευή. Σκοπός του μουσείου είναι να παρουσιάσει την ιστορία των ανασκαφών στην Ολυμπία, που ξεκίνησαν το 1766. Εκτός από αρχειοθετημένη συλλογή εγγράφων και άρθρων εφημερίδων, το μουσείο παρουσιάζει επίσης έναν κατάλογο απογραφής των καθημερινών ανασκαφών. Εκτός από τα έγγραφα, το μουσείο περιλαμβάνει επίσης συλλογή αντικειμένων από όργανα και άλλα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις ανασκαφές. Τα φωτογραφικά απομνημονεύματα της ανασκαφής του Ναού του Διός συγκαταλέγονται στα πολύτιμα υπάρχοντα του μουσείου.

 

• Μνημείο του Pierre de Coubertin. Ο Pierre Frédy, Βαρόνος του Coubertin (1 Ιανουαρίου 1863 – 2 Σεπτεμβρίου 1937) ήταν Γάλλος παιδαγωγός και ιστορικός, ιδρυτής της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και θεωρείται πατέρας των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Coubertin ήταν ο εμπνευστής του σύγχρονου Ολυμπιακού κινήματος, ένας άνθρωπος του οποίου το όραμα και η πολιτική δεξιοτεχνία οδήγησαν στην αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων που είχαν πραγματοποιηθεί στην αρχαιότητα. Ο Coubertin εξιδανίκευσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες ως τον απόλυτο αρχαίο αθλητικό αγώνα. Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν το 1896 στην Αθήνα της Ελλάδας και οι δεύτεροι, οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1900, στο Παρίσι. Τάφηκε στη Λωζάνη (έδρα της ΔΟΕ), αν και, σύμφωνα με τη διαθήκη του, η καρδιά του θάφτηκε χωριστά σε ένα μνημείο κοντά στα ερείπια της αρχαίας Ολυμπίας.

​Η Αρχαία Κόρινθος ήταν μία από τις πιο σημαντικές πόλεις – κράτη της αρχαίας Ελλάδας. Σήμερα στην αρχαιολογική θέση, μπορεί κανείς να επισκεφθεί το ναό του Απόλλωνα·° οι επτά απομένουσες Δωρικές στήλες, στέκονται σε προεξέχουσα θέση, επιβλέποντας την αρχαία Αγορά. Ο ναός χτίστηκε το 530 π.Χ., αποτελείται από 2 χώρους και αρχικά είχε 15 στήλες δωρικού ρυθμού στο μήκος του και 6 στο πλάτος. Η αγορά της πόλης είχε τριγωνικό σχήμα και στέγαζε καταστήματα με παρόμοιο στήσιμο, που το καθένα χωριζόταν σε 2 χώρους. Η πρόσοψη αποτελούνταν από διπλή σειρά στηλών, η εξωτερική δωρικού ρυθμού και η εσωτερική ιωνικού. Στην αρχαία αγορά μπορεί κανίς να επισκεφθεί τα καταστήματα όπου στάθηκε ο Απόστολος Παύλος, μαζί με το αρχαίο Συμβούλιο. Κατεβαίνοντας τα σκαλιά από τα προπύλαια θα οδηγηθείτε στην οδό Λεχαίου όπου θα συναντήσετε το Σιντριβάνι του Πύρινου, με τις 6 σπηλαιόμορφες κάμαρες και το σιντριβάνι της Γλαύκης σκαλισμένο στο βράχο. Στην αρχαιολογική τοποθεσία θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε το Ωδείο, χτισμένο τον 1ο αιώνα και το θέατρο 18.000 θέσεων, χτισμένο τον 5ο αιώνα π.Χ. το οποίο αργότερα μετατράπηκε από του Ρωμαίους σε αρένα για αγώνες ζώων. Τέλος, μπορείτε να περιηγηθείτε στα απομεινάρια της παλαίστρας και του Ναού του Ασκληπιού κοντά στην κρήνη της Λερναίας. Πάνω από την αρχαία Κόρινθο βρίσκεται το κάστρο της Ακροκορίνθου, η ακρόπολη της αρχαίας πόλης, που αξίζει ξεχωριστή επίσκεψη.

Σημεία ενδιαφέροντος κοντά στην Κόρινθο:

Η Ιτέα, είναι μία πόλη και πρώην Δήμος το νοτιοανατολικό άκρο της Φωκίδας. Χτισμένη στο βάθος του Χρισσέου Κόλπου, επεκτείνεται με τη γειτονική Κίρρα κατά μήκος της ακτής της πεδιάδας με το ίδιο όνομα, τη Χρισσέα Πεδιάδα και είναι το νότιο άκρο των Δελφών. Είναι μία σχετικά νέα πόλη αφού ιδρύθηκε το 1830 και κατάφερε να γίνει σύντομα εμπορικό και διακομιστικό κέντρο χάρις σε μία σειρά ευνοϊκών καταστάσεων. Η πρόσβαση στην πόλη είναι εύκολη, είτε από την πόλη, με ένα καλό λιμάνι που εξυπηρετεί κοινό και προϊόντα, είτε από ξηρά, αφού συνδέεται με το βασικό οδικό άξονα της Ελλάδας. Είναι επίνειο όχι μόνο της Άμφισσας και των Δελφών αλλά και για ολόκληρη περιοχή της Κεντρικής Ελλάδας.
 
Το Γαλαξίδι είναι πόλη και πρώην Δήμος του νότιου άκρου της Φωκίδας. Το σύγχρονο Γαλαξίδι είναι χτισμένο στην τοποθεσία του αρχαίου Χαλείου, πόλη της δυτικής Λοκρίδας. Ίχνη κατοίκησης είναι σπαρμένα από τους προϊστορικούς ήδη χρόνους με αποκορύφωμα την Πρώιμη Ελλαδική Περίοδο (Ανεμοκάμπη, Πελεκάρι, Κεφαλάρι, Αψιφιά). Ένας σημαντικός Μυκηναϊκός οικισμός βρισκόταν στη Βίλλα, στο λόφο του Αγίου Αθανασίου , επίσης αποκαλύφθηκε ένας οχυρωμένος οικισμός (700 π.Χ.). Στην Αρχαϊκή και Κλασσική περίοδο (7ος – 4ος αιώνας π.Χ.) αναπτύχθηκε το διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο στη σύγχρονη τοποθεσία του Αγίου Βλάσση. Φαίνεται ότι γύρω στα 300 π.Χ. η συγκεκριμένη τοποθεσία ήταν κατοικημένη και περικυκλωμένη από οχυρωματικά τείχη, κατά την περίοδο της επέκτασης της δύναμης του Αιτωλικού πρωταθλήματος. Το Χάλειο ήκμασε κατά την ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο  μέχρι το 2ο αιώνα μ.Χ. Σε μία παλιά έπαυλη στο Γαλαξίδι υπάρχουν δύο μουσεία.

Ιστορία

Ο οικισμός της Κορίνθου υπάρχει από το 5000 π.Χ. όπως ανακαλύφθηκε στην περιοχή Κόρακας, μία απόδειξη της κατοίκησης της Κορίνθου από τη Νεολιθική ήδη εποχή. Στην αρχαιότητα η Κόρινθος ΄΄ηταν μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες πόλεις στην Ελλάδα, με ρόλο-κλειδί στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Μετά το 200 π.Χ. έγινε πρωτεύουσα της Αχαϊκής Συνομοσπονδίας. Υπό τη διοίκηση του Ιούλιου Καίσαρα έγινε πρωτεύουσα της Αχαϊκής επαρχίας. Στη διάρκεια του Μεσσαίωνα συσχετίστηκε με τα εντυπωσιακά οχυρωματικά έργα της Ακροκορίνθου. Ένας ισχυρότατος σεισμός κατέστρεψε την πόλη το 1858, οπότε και ξαναχτίστηκε με αντισεισμικές προδιαγραφές βάσει νέου σχεδίου πόλεως, 9 χλμ βορειότερα της αρχαίας πόλης. Η πόλη της Παλιάς Κορίνθου βρίσκεται στην Αρχαία Κόρινθο.
Σήμερα η Κόρινθος βρίσκεται 83 χλμ δυτικά της Αθήνας. Ο Δήμος Κορίνθου έχει πληθυσμό 58.192 κατοίκους σύμφωνα με την καταγραφή του 2011, ο δεύτερος πιο πυκνοκατοικημένος δήμος της Πελοποννήσου, μετά την Καλαμάτα. Περιβάλλεται από τις παράκτιες κωμοπόλεις, Λέχαιο, Ίσθμια, Κεχριές, την ηπειρωτική κωμόπολη Εξαμίλια καθώς και την αρχαιολογική τοποθεσία και το χωριό της Αρχαίας Κορίνθου. Τα φυσικά χαρακτηριστικά γύρω από την πόλη περιλαμβάνουν τη στενή παράκτια πεδιάδα της Βόχας, τον Κορινθιακό κόλπο, τον Ισθμό της Κορίνθου και το κανάλι της, το Σαρωνικό κόλπο, τα Όνεια Όρη και ο μονολιθικός βράχος της Ακροκορίνθου, όπου ήταν χτισμένη η μεσαιωνική ακρόπολη. Ως πρωτεύουσα νομού είναι το εξέχον διοικητικό, εμπορικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Το κέντρο της πόλης έχει φαρδιούς δρόμους, πάρκα, πλατείες κι ένα γραφικό λιμάνι με ψαρότρατες. Όμορφοι πεζόδρομοι δελεάζουν τους επισκέπτες για μία βόλτα, καφέ και αγορές, με μνημεία, μουσεία και ιστορικές τοποθεσίες να περιβάλλουν την πόλη.

Ολυμπία

Ένα ιερό της αρχαίας Ελλάδας στην Ηλεία της χερσονήσου της Πελοποννήσου, είναι γνωστό ότι ήταν ο τόπος των Ολυμπιακών Αγώνων στους κλασικούς χρόνους. Το πιο τιμημένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας βρίσκεται στην όμορφη κοιλάδα του Αλφειού ποταμού. Αφιερωμένο στο Δία, πατέρα των θεών, εκτείνεται στο νοτιοδυτικό άκρο του όρους Κρόνος, στις εκβολές του Αλφειού και Κλαδείου ποταμού, σε ένα κατάφυτο, καταπράσινο τοπίο. Παρότι απομονωμένη στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, η Ολυμπία έγινε το πιο σημαντικό θρησκευτικό και αθλητικό κέντρο στην Ελλάδα. Η φήμη της ήρθε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τη σημαντικότερη εθνική διοργάνωση και υψηλού κύρους σε διεθνές επίπεδο, που συνέβαινε κάθε 4 χρόνια για να τιμήσουν το Δία. Η ρίζα της λατρείας και της διοργάνωσης μας πηγαίνουν πολλούς αιώνες πίσω. Τοπικοί μύθοι αφορούν τον περίφημο Πέλοπα, τον πρώτο κυβερνήτη της περιοχής και τον ποταμό Αλφειό, να προδίδουν τους στενούς δεσμούς ανάμεσα στο ιερό και την Ανατολή και τη Δύση.

Απομεινάρια τροφών και καμένων προσφορών χρονολογούνται στον 10ο αιώνα π.Χ. δίνοντας στοιχεία μακραίωνης ιστορίας και θρησκευτικής δραστηριότητας στην τοποθεσία. Κανένα κτήριο δεν έχει επιβιώσει από εκείνη την πρότερη περίοδο χρήσης. Οι πρώτοι Ολυμπιακοί αγώνες οργανώθηκαν στην τοποθεσία από τις αρχές της Ήλιδας τον 8ο αιώνα π.Χ.  – με την παράδοση να τοποθετεί χρονικά τους πρώτους αγώνες το 776 π.Χ. Η κλασσική περίοδος 4ος- 5ος αιώνας π.Χ. ήταν η χρυσή εποχή της Ολυμπίας. Πληθώρα νέων θρησκευτικών και κοσμικών κτηρίων ανεγέρθηκε. Στη διάρκεια της Ρωμαϊκής εποχής οι αγώνες ήταν ανοιχτοί για συμμετοχή σε όλους τους κατοίκους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τον 3ο αι. π.Χ. την τοποθεσία έπληξαν ισχυροί σεισμοί που προκάλεσαν σημαντικές καταστροφές. Φυλές που εισέβαλαν στην περιοχή το 267 μ.Χ. οδήγησαν σε οχύρωση που πραγματοποιήθηκε με υλικά που πάρθηκαν από τα μνημεία της. Παρά την καταστροφή, οι Ολυμπιακές διοργανώσεις συνεχίστηκαν μέχρι την τελευταία Ολυμπιάδα το 393 μ.Χ., οπότε ο χριστιανός αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α όρισε τη λήξη τους. Η αρχαιολογική τοποθεσία βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το χωριό που ονομάζεται Αρχαία Ολυμπία και περιλαμβάνει ερείπια από την εποχή του Χαλκού μέχρι τη Βυζαντινή. Καλύπτει μια εκτεταμένη έκταση από απομεινάρια, σπαρμένα ανάμεσα σε χαμηλά δέντρα, καθώς και το αρχαίο στάδιο όπου πραγματοποιούνταν οι αγώνες. Μια εντυπωσιακή γκάμα από τεχνουργήματα που ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια ανασκαφών, βρίσκεται στο Μουσείο της Ολυμπίας.

Αξιοθέατα
​

• Το κάστρο της Αγίας Μαύρας βρίσκεται στην είσοδο του νησιού, στη χερσόνησο ανάμεσα στη Λευκάδα και την Ακαρνανία και καλύπτει μία περιοχή περίπου 25,000 τ.μ. Είναι προσβάσιμο μόνο από τη δυτική πύλη. Στο βόρειο τμήμα του κάστρου βρίσκεται ο ναός της Αγίας Μαύρας μέσα στον προμαχώνα

 

• Αρχαιολογικό Μουσείο Λευκάδας: Στεγάζεται στο ισόγειο του Πολιτιστικού Κέντρου Λευκάδας. Ανάμεσα στα εκθέματα μπορεί κανείς να εντοπίσει ευρήματα και φωτογραφίες, που μπορούν να δώσουν στον επισκέπτη μία πιο εμπεριστατωμένη εικόνα του μέρους ιστορικά και κοινωνικά. Μεγάλο μέρος των εκθεμάτων αποτελούν ευρήματα των ανασκαφικών προσπαθειών του Wilhelm Doerpfeld, ο οποίος πρωτοστάτησε στην έρευνα για αποδεικτικά στοιχεία στο νησί, με σκοπό να αποδειχθεί ότι η Λευκάδα είναι η ομηρική Ιθάκη. Τα ευρήματα καλύπτουν μία μακρά χρονολογική περίοδο, από την Παλαιολιθική εποχή, μέχρι τη Ρωμαϊκή περίοδο.

 

• Δημοτική Βιβλιοθήκη: Ιδρύθηκε το 1953, διαδέχθηκε τη μικρή βιβλιοθήκη της Λευκάδας και διαθέτει μεγάλο αριθμό εκδόσεων και βιβλίων. Στεγάζεται σε ένα διώροφο νεοκλασικό κτήριο, στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Λευκάδας.

​Οι αρχαίες πληγές κατονομάζουν τη Λευκάδα ως Κορινθιακή αποικία, ενδεχομένως με Κερκυραϊκή συμμετοχή. Η Λευκάδα είναι ελληνικό νησί στο Ιόνιο Πέλαγος ση δυτική ακτή της Ελλάδας, που ενώνεται με την ηπειρωτική χώρα με οδό και πλωτή γέφυρα. Ορισμένοι ακαδημαϊκοί υποστηρίζουν ότι η Λευκάδα ήταν η ομηρική Ιθάκη και το παλάτι του Οδυσσέα βρισκόταν στο Νυδρί, στη νότια ακτή του νησιού.
 
Η περιοχή του δήμου Απολλωνίας κατοικήθηκε από αρχαιοτάτων χρόνων, όπως αποδεικνύεται από περιορισμένα ευρήματα Παλαιολιθικής και Νεολιθική περιόδου (3,500 π.Χ.) τα οποία ανακαλύφθηκαν σε ανασκαφές του αρχαιολόγου Wilhelm Dorpfeld. Στη κοιλάδα της Βασιλικής. Στην κοιλάδα της Βασσιλικής, η Αρχαιολογική Υπηρεσία έχει φέρει στο φως αρχαία ερείπια (ερείπια πύργων), τα οποία πιθανότατα ανήκουν σε μία αρχαία πόλη και σε σημεία στο Μαρμαρά, στο Πυργί στην Κλησματία και στο Μαραντοχώρι. Στο ακρωτήρι του Δουκάτου βρίσκονται ερείπια και αρχιτεκτονικά μέρη από το ναό του Απόλλωνα Λευκάτα. Το συγκεκριμένο ιερό ήταν ιδιαίτερα διάσημο στον αρχαίο κόσμο.

Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται ελληνικά πανηγύρια προς τιμήν του Απόλλωνα, ο οποίος ήταν ο προστάτης των πεζοναυτών και ο γιατρός του σώματος και της ψυχής. Για το λόγο αυτό, οι αρχαίοι πίστευαν ότι, αν πηδούσατε από τα βράχια, η ψυχή σας θα ελευθερωνόταν από το βάρος των παθών και των αμαρτιών. Σε αυτό το μέρος, η γυναίκα ποιήτρια Σαπφώ φέρεται να πήδηξε στο θάνατό της από τα γκρεμούς ύψους 30 μέτρων. Υπάρχει επίσης ένα αρχαίο τείχος και ερείπια της αρχαίας πόλης "Νικόκος". Δύο χιλιόμετρα έξω και ανατολικά της πόλης, περνώντας μέσα από τον ελαιώνα, μπορεί κανείς να φτάσει στην Καλλιγώνη. Η περιοχή έχει ανακηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος και ενσαρκώνει τα ερείπια του γύρω οικισμού της Αρχαίας Λευκάδας, τα οποία χρονολογούνται από αρχαϊκούς έως ρωμαϊκούς χρόνους, δύο νεκροταφεία της αρχαίας πόλης, μνημεία, ερείπια κατασκευών, όπως τάφους, αγροικίες και λιμενικές εγκαταστάσεις που συνθέτουν αναπόσπαστο μέρος του προστατευόμενου μνημειώδους τόπου της αρχαίας πόλης που εγκαταλείφθηκε γύρω στο 1300.

To κάστρο της Αγίας Μάβρας βρίσκεται στην είσοδο του νησιού. Είναι ένα από τα πιο επιβλητικά μεσαιωνικά κτίρια της Ελλάδας, που αντιπροσωπεύει την οχυρωματοποίηση της περιόδου αυτής. Χτίστηκε γύρω στο 1300 από έναν Φρανκ ηγέτη, τον Ιωάννη Ορσίνη, όταν πήρε τη Λευκάδα ως γαμήλιο δώρο για το γάμο του με την κόρη του Επισκόπου Ηπείρου Νικηφόρου Α. Το κάστρο προστάτευε την πρωτεύουσα του νησιού, καθώς ήταν η σημαντικότερη αμυντική θωράκιση κατά των Πειρατών και άλλων εχθρών, από την πρώτη δεκαετία του 14ου αιώνα από το 1684. Το 1487, προσπέρασε τους Τούρκους, οι οποίοι έχτισαν μια μεγάλη γέφυρα σε σχήμα αψίδας με 360 δωμάτια, η οποία διέσχισε τη λιμνοθάλασσα από την ακτή στο Καλκάνι, με σωλήνες ενός πύργου νερού. Αυτό το έργο καταστράφηκε από τους σεισμούς. Μερικά ερείπια εξακολουθούν να διατηρούνται στη λιμνοθάλασσα.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Λευκάδας στεγάζεται στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Λευκάδας (οδός Α. Σικελιανού & Ν. Σβορένου). Τα ευρήματα που εκτίθενται καλύπτουν ένα χρονικό διάστημα, ξεκινώντας από τα μέσα των Παλαιολιθικών χρόνων (200.000 - 35.000 π.Χ.) μέχρι τους μεταγενέστερους Ρωμαϊκούς χρόνους. Σε ξεχωριστή αίθουσα του μουσείου εκτίθενται τα ευρήματα του Γερμανού αρχαιολόγου Wilhelm Dorpfeld. Είναι αυτός που ανέπτυξε τη θεωρία ότι η Λευκάδα είναι η Ιθάκη του Ομήρου. Το μουσείο εκθέτει εργαλεία, κεραμικά και χάλκινα κοσμήματα και πολύτιμους λίθους αρχαίων τάφων, κυρίως από την αρχαία πόλη Νηρίκος, το Νυδρί, τη Χοιροσπηλιά, τον Εύοδρο και το σπήλαιο στη Φρύνη.

Το Λαογραφικό Μουσείο «Πανταζής Κοντομίξας» του Πολιτιστικού Ομίλου «Ορφέας» στεγάζεται στην παλιά πόλη της Λευκάδας. Ιδρύθηκε το 1937 και περιλαμβάνει πολλά σημαντικά και σπάνια εκθέματα, μια πλούσια συλλογή αντικειμένων από την καθημερινή ζωή και τις επιχειρήσεις των Λευκαδιτών. Το Λαογραφικό Μουσείο Λευκαδιτών Έργων Καμβά " Μαρία Κουτσοθήρο", στο χωριό Καρυά βρίσκεται σε ένα μικρό ιδιωτικό μουσείο στο χωριό Καρυά. Ανάμεσα στο παραδοσιακό έκθεμα ο επισκέπτης μπορεί να ανακαλύψει τη ζωή και το χαρακτήρα, την επιμονή, την υπομονή και την ιδιοφυΐα των Λευκαδιτών, ζώντας στα υψίπεδα κάτω από δύσκολες συνθήκες και καταφέρνοντας να δημιουργήσει μια λαογραφική κουλτούρα.
 
Υπάρχει επίσης το μουσείο του Άγγελου Σικελιανού. Στο διώροφο σπίτι όπου γεννήθηκε και έζησε ο Άγγελος Σικελιανός στη Λευκάδα, κατέστη δυνατή η ανάπτυξη του οράματος και της πράξης του ποιητή σε ένα μουσείο κοσμημάτων για έναν διανοούμενο της κοσμοθεωρίας, έναν εθνικό πρωτοπόρο, έναν πραγματικό στοχαστή, έναν πολιτικά παρόν litterateur και έναν μεγάλο λυρικό ποιητή.

Το νησί της Λευκάδας την εποχή του Ομήρου ήταν γνωστό ως Νιρίκος, όπως ονομαζόταν η πρωτεύουσά του. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, το νησί οφείλει το όνομά του στους απότομους λευκούς βράχους στο νοτιότερο ακρωτήριό του. Εδώ είναι που ο μύθος λέει ότι η ποιήτρια Σαπφώ αυτοκτόνησε επειδή απέτρεψε την αγάπη της για τον Φαόν. Τα πρώτα ίχνη ζωής στο νησί χρονολογούν 8000 χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού, της Παλαιολιθικής εποχής.

Ο Γερμανός αρχαιολόγος Wilhelm Doerpfeld, βοηθός του Heinrich Schliemann που ανακάλυψε την Τροία και τις Μυκήνες, ήταν αυτός που υποστήριξε τη θεωρία ότι η Λευκάδα είναι η Ιθάκη του Ομήρου. Στις ανασκαφές του, στο Νυδρί, έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα από την Εποχή του Χαλκού (περίπου το 2000 π.C.). Ο αρχαίος Νίκεος του 7ου αιώνα π.C., στον οποίο ανακαλύφθηκε το Καλλιγιόν στην περιοχή του Κούλμου, ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του νησιού και περιβάλλεται από ένα μεγάλο τείχος. Ένα μικρό τμήμα του, επιβιώνει σήμερα. Επιπλέον, το νησί συνδέθηκε με την Κόρινθο και ακολούθησε η συμμετοχή σε όλα τα μεγάλα γεγονότα της αρχαίας εποχής.

Τα Ιόνια Νησιά ήρθαν στους Ενετούς το 1293. Στη συνέχεια, το 1300 χτίστηκε το Κάστρο της Αγίας Μάβρας, όπου μεταφέρθηκε η πρωτεύουσα. Ακολουθεί μια περίοδος που οι Ενετοί και οι Τούρκοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον, μέχρι το 1503, όταν η Λευκάδα δόθηκε με συνθήκη στους Τούρκους. Το 1684, καταλήφθηκε και πάλι από τον Βενετσιάνικο Φραγκίσκο Μοροσίνι. Η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε από το κάστρο στη σημερινή της θέση, την Αμακική. Οι άνθρωποι έχασαν τον έλεγχο του λιμανιού και το εμπόριο από τους Ενετούς. Χωρισμένη από την υπόλοιπη Ελλάδα και τους Ενετούς και αδιάφορη για να αναπτύξει ένα κοινωνικό και πολιτιστικό υπόβαθρο όπως η Ζάκυνθος και η Κέρκυρα, η Λευκάδα αγωνίστηκε να δημιουργήσει το δικό της πνευματικό κίνημα. Ωστόσο, οι Ενετοί οργάνωσαν τη δημόσια ζωή, καθιέρωσαν δικαστήρια και έθεσαν τα θεμέλια για τις Διοικητικές Υπηρεσίες. Επιπλέον, υπήρξε μια επερχόμενη περίοδος συνεχών αλλαγών:

• Βενετική Κατοχή: 1684-1797
• Γαλλική Δημοκρατία: 1797-1798
• Τούρκοι Ρώσοι: 1798-1800
• Επτανησιακό Κράτος: 1800-1807
• Γαλλική Αυτοκρατορία: 1807-1810
• Αγγλική προστασία: 1810-1864
• Ένωση με την Ελλάδα την 1η Μαΐου, 1864. Η Λευκάδα και άλλες περιοχές προσαρτήθηκαν στο Ελληνικό Κράτος

​

• Fortezza Nuova

          Ανεγέρθη από του Βενετούς την περίοδο 1567 – 1645. Ενώθηκε με το παλιό φρούριο (Fortezza Veccia) με                τείχη. Υπέστη πολλές καταστροφές και επισκευές. Στεγάζει το Ναυτικό και φιλοξενεί εκθέσεις.

• Fortezza Veccia

         Δείγμα οχυρωματικής τέχνης, της Βυζαντινής και Βενετικής εποχής. Χτισμένο ανάμεσα στον 11ο και 15ο             αιώνα, περιβάλλει το νησάκι στα ανατολικά της πόλης. Μια γέφυρα το ενώνει με την πλατεία της Σπανάδας.           Μέσα στο οχυρό είχαν κτιστεί επιβλητικά κτήρια, όπως φυλακή (1786 από του Βενετούς), στρατώνες, ένα              νοσοκομείο (1850 από Βρετανούς) και μια εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο, σε μορφή                                 αρχαιοελληνικού ναού. Επίσης φιλοξενεί ένα μουσικό σχολείο, μία συλλογή Βυζαντινών εικόνων και                      μωσαϊκών και διάφορων εργαστηρίων.

• Παλιά πόλη: θα δείτε δημόσια, ιδιωτικά και εκκλησιαστικά κτήρια, με ποικιλία αρχιτεκτονικών στυλ, που έχουν διατηρηθεί σε εξαιρετική κατάσταση και συνθέτουν ένα ανοιχτό μουσείο. Όλα τα αρχιτεκτονικά σύνολα αλλά και τα κατά μόνας κτήρια με Γοτθικά, Αναγεννησιακά, Μανιεριστικά, Μπαρόκ, Νεοκλασσικά και Νέας Τέχνης στοιχεία είναι διακριτά. Η εφαρμογή Δυτικών αρχιτεκτονικών στυλ είναι αρμονικά συνδυασμένη με το ελληνικό στοιχείο, που αποκαλύπτει το υψηλό πνευματικό και πολιτιστικό επίπεδο της Κερκυραϊκής κοινωνίας σε κάθε εποχή. Ανήκει στα Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς  της UNESCO (2007).

• Casa Partante: πρόκειται για ένα «Ζωντανό Μουσείο»  που στεγάζεται στην Παλιά πόλη, σε μία νεοκλασσική έπαυλη, με κινούμενες προφορικές ανθρώπινες φιγούρες, ρομποτική τεχνολογία, παρουσιάζεται η καθημερινή ζωή της μπουρζουαζίας στην Κέρκυρα του 19ου αιώνα. Το μουσείο κατέκτησε το Βραβείο Ελληνικού Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας το 2013.  

• Παλάτι Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γεωργίου – Μουσείο Ασιατικής Τέχνης : στεγάζεται σε ένα νεοκλασσικό κτήριο του 19ου αιώνα που χρησιμοποιήθηκε την περίοδο της Βρετανικής κατοχής (1814 – 1864) ως χώρος των Βρετανικών Επιμελητηρίων και ως γραφεία της Επιτροπής. Το 1928 μετατράπηκε σε μουσείο που φιλοξένησε Σινο-Ιαπωνική τέχνη από το Γρηγόρη Μάνο, και σύντομα επεκτάθηκε με επιπλέον δωρεές. Σήμερα, με 15.000 αντικείμενα Ανατολικής τέχνης, αποτελεί το μοναδικό μουσείο στην Ελλάδα, αφιερωμένο στην Ασιατική τέχνη.

 

• Μουσείο Αντιβουνιώτισσας: είναι ναός αφιερωμένος στην Παναγία Θεοτόκο «Κυρά Αντιβουνιώτισσα». Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά εκκλησιαστικά μνημεία στην πόλη της Κέρκυρας, από τον 15ο αιώνα. Προσφέρει κειμήλια και μεγάλη συλλογή εικόνων.

 

• Αρχαιολογικό Μουσείο

        Χτισμένο το 1960, στεγάζει ευρήματα ακμάζουσας Κορινθιακής αποικίας που άνθισε στην Κέρκυρα τον 6ο            αιώνα π.Χ.

• Ενυδρείο

         Βρίσκεται στην Παλαιοκαστρίτσα και δημιουργήθηκε το 2008. Μπορεί να πραγματοποιηθεί περιήγηση στο           βυθό με ειδικά σκάφη.

• Αχίλλειον: είναι μία από τις πιο διάσημες βίλλες στην Ευρώπη. Ανεγέρθη το 1890 από Ιταλούς αρχιτέκτονες και αφιερώθηκε στον Αχιλλέα. Το κτήριο και οι κήποι διακοσμήθηκαν με αγάλματα του Αχιλλέα και πολλά άλλα αγάλματα και στηθαία, οι Μούσες, οι Χάριτες, ο Απόλλων Κιθάδωρος και οι 13 σοφοί της αρχαιότητας. Το παλάτι διακοσμήθηκε με πίνακες αλ φρέσκο. Στη διάρκεια των δύο παγκόσμιων πολέμων μετατράπηκε σε νοσοκομείο και το 1962, μετά από σημαντικές επιδιορθώσεις, λειτούργησε ως Καζίνο. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.

 

• Σπανιάδα (κεντρική πλατεία): είναι η μεγαλύτερη πλατεία της πόλης. Βρίσκεται απέναντι από το παλιό Φρούριο και περιβάλλεται από εντυπωσιακά κτήρια, όπως το παλάτι των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γεωργίου και το Λιστόν, ένα μακρύ κτήριο με τοξωτή στοά από την εποχή της Φράγκικης κατοχής. Χτίστηκε το 1807 από τον Mathieu Lesseps.

 

• Ποντικονήσι

          Μικρό νησάκι το οποίο στην εποχή του Όθωνα λειτούργησε ως μοναστήρι με μια μικρή εκκλησιά                            αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.

• Μον Ρεπό/Μουσείο της Παλαιόπολης: είναι μία πολυτελής τριώροφη έπαυλη, νεοκλασσικού στυλ, χτισμένη το 1831 από το Βρετανό αρχιτέκτονα Whitmore για τον Frederic Adam. Με την ένωση των Ιόνιων νήσων, δόθηκε στον Βασιλιά των Ελλήνων, Γεώργιο I, μέχρι το 1967. Σήμερα στεγάζει το Μουσείο της Παλαιόπολης.

​Η Κέρκυρα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί στο σύμπλεγμα του Ιονίου. Σύμφωνα με τον Στράβωνα η Κέρκυρα ταυτίζεται με την ομηρική Σχερία και οι παλαιότεροι κάτοικοί του ήταν οι Φαίακες. Το νησί έχει ταυτοποιηθεί από ορισμένους ακαδημαϊκούς ως η αρχαία Σχερία, το λεγόμενο νησί των Φαιάκων, όπως περιγράφεται στην Οδύσσεια του Ομήρου, αν και δεν έχουν βρεθεί απολύτως πειστικές αποδείξεις για αυτή τη θεωρία, είτε και για την τοποθεσία της Ιθάκης. Αδιαμφισβήτητα πριν την ίδρυση των Συρακουσών, η Κέρκυρα είχε αποικηθεί από Κορίνθιους, το 730 π.Χ., ωστόσο, όπως φαίνεται, υπήρχε και παλιότερα αποικιστικό ρεύμα από την Ερέτρια.  Γεμάτη εμπορικά οφέλη η τοποθεσία της Κέρκυρας, ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Μεγάλη Ελλάδα, καθώς και το εύφορο υπέδαφος στο νότιο τμήμα του νησιού ευνόησαν την ανάπτυξη του, ενώ αφετέρου, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η παρουσία, όχι μόνον Κορίνθιων αποίκων, που διατήρησαν, σε αντίθεση με το κορινθιακό πρότυπο, ψυχρές, έως και εχθρικές σχέσεις προς τη μητέρα πόλη. Η αρχαία πόλη της Κέρκυρας (Παλαιόπολη) αναπτύχθηκε ανάμεσα σε δύο φυσικά λιμάνια, του Αλκίνοου και το Ελλαϊκό. Σημεία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος βρίσκονται παντού στη χερσόνησο του Κανονιού, που σήμερα αποτελεί  προάστιο της σύγχρονης πόλης. Αρχαιολογικές ανασκαφές έφεραν στο φως ιερούς τάφους, απομεινάρια ναών, οικίες, εργαστήρια, λουτρά, μία δημόσια αγορά, ναυπηγεία, έργα τέχνης, αντικείμενα καθημερινής και λατρευτικής χρήσης.

Στην Παλαιόπολη βρίσκεται ο ναός της Αρτέμιδος Γοργούς, από τους πρώτους ναούς δωρικού ρυθμού είναι φτιαγμένος εξ ολοκλήρους από πέτρα , με δεκαεπτά κολώνες κατά μήκος και έξι στα πλάγια. Ο ναός έχει καλοδιατηρημένο, ευμέγεθες ιερό και  είναι χτισμένος το 590-580 π.Χ. από πορώδη ασβεστόλιθο. Η εντυπωσιακή αναπαράσταση του ανάγλυφου αετώματος της δυτικής πλευράς βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο, αφού το «αέτωμα της Γοργούς» είναι το αρχαιότερο πετρόγλυπτο αέτωμα που έχει βρεθεί στην Ελλάδα. Ο ναός ανακαλύφθηκε το 1822 μ.Χ. από το Βρετανό αξιωματικό Whitmore, υπό την εποπτεία του Γερμανού αρχαιολόγου Dorpfeld.

Στα ανατολικά της Παλαιόπολης βρίσκεται το κτήμα του Μον Ρεπό. Εκεί βρίσκεται ένας ναός της ύστερης αρχαϊκής περιόδου (γύρω στα 500 π.Χ.), δωρικού ρυθμού με έντεκα μονολιθικές κολώνες στο μήκος του και έξι στο πλάτος και είναι αφιερωμένος σε άγνωστη θεότητα. Στην περιοχή υπάρχει επίσης το ιερό της ακραίας Ήρας, ωστόσο διατηρούνται μόνο τα θεμέλια. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι το κτήριο του Μον Ρεπό είναι νεοκλασικό, ανατολικά της Παιλαιόπολης και χτίστηκε από τον Βρετανό Frederick Adams το 1830. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως θερινό ανάκτορο της τέως βασιλικής οικογένειας, ενώ είναι και ο τόπος γέννησης του Πρίγκιπα Φίλιππου , Δούκα του Εδιμβούργου. Το κτήμα του Μον Ρεπό δεν είναι μνημείο της αρχαίας Ελλάδας, ωστόσο βρίσκεται στην αρχαία πόλη της Κέρκυρας και επιπλέον στεγάζει το Μουσείο της Παλαιόπολης.
Στην Παλαιόπολη ένας από τους πύργους της οχύρωσης της αρχαίας πόλεις (5ος-4ος αι. π.Χ.) έχει διασωθεί και αργότερα ενσωματώθηκε στην εκκλησία της Παρθένου Μαρίας της Νερατζιάς. Τμήματα της οχύρωσης της πόλης από τον 5ο αιώνα έχουν βρεθεί στο λιμάνι του Ελλαϊκού . Στη λίμνη Χαλκιόπουλου υπάρχουν τξμήματα από τις εγκαταστάσεις του λιμανιού του Ελλαϊκού, όπως και στο λιμάνι του Αλκίνοου (7ος-1ος αι. π.Χ.), τα οποία χρησιμοποιούνταν για να ξεχειμωνιάζουν τα πλοία το χειμώνα.

​
Στην Παλαιόπολη φαίνεται και ένας από τους οχυρωματικούς πύργους στο λιμάνι στης αρχαίας πόλης, γνωστό και ως λιμάνι του Αλκίνοου. Ανακαλύφθηκε στα θεμέλια του ναού του Αγίου Αθανασίου που χτίστηκε το 18ο αι. π.Χ. Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Κέρκυρας βρίσκεται στην Γαρίτσα, κοντά στην παραθαλάσσια λεωφόρο, στην οδό Αρμένη ΜπραΪλα Χτισμένο στα 1960, ακολουθώντας τις οδηγίες για τις Μουσειακές εγκατατάσεις, άνοιξε τις πόρτες του το Σεπτέμβρη του 1967 και είναι το μεγαλύτερο μουσείο στην Κέρκυρα.  Ένα διώροφο κτήριο, με κήπο και βεράντα στη νότια και ανατολική πλευρά του πρώτου όροφο, διαθέτει τεράστιο όγκο εκθεμάτων στις τέσσερις αίθουσες και τον ένα διάδρομο του πρώτου ορόφου. Η μεγαλύτερη δυτική αίθουσα, φιλοξενεί μαζί με άλλα τεχνουργήματα από τους αρχαίους ναούς της Παλαιόπολης, το αέτωμα της Αρτέμιδος Γοργούς, με γιγαντιαίες διαστάσεις, 17 μέτρα πλάτος και8 3 μέτρα ύψος, με κεντρικό θέμα, τη μυθική τερατώδη Γοργώ.
Σημαντικά εκθέματα είναι βεβαίως, το αρχαϊκό λιοντάρι του Μενεκράτη (τέλη 7ου αι. π.Χ.) που βρέθηκε στο στρογγυλό κενοτάφιο του Μενεκράτη, η αριστερή πλευρά ενός αρχαϊκού αετώματος (Διόνυσος 500 π.Χ.) με διαστάσεις 2.73 μέτρα στο μήκος και 1 μέτρο ύψος που βρέθηκε στο Φιγαρέτο και απεικονίζει ένα Διονυσιακό συμπόσιο, το μπρούτζινο αγαλματίδιο ενός νεαρού «κομαστού» του 570 π.Χ. που τρέχει και στο αριστερό του χέρι κρατά ένα “ρυτό», το κεφάλι ενός κούρου του 6ου αι. π.Χ. που βρέθηκε στις ανασκαφές της Παλαιόπολης στο Μον Ρεπό, ένα πήλινο αγαλματίδιο της Αρτέμιδος (490 π.Χ.) που βρέθηκε στο Κανόνι, ο κούρος της Κέρκυρας (530 π.Χ.)  κατασκευασμένος από παριανό μάρμαρο και η Αρνιάδα (630-600 π.Χ.) που βρέθηκε στο αρχαίο νεκροταφείο  κοντά στη Γαρίτσα. Στο μουσείο υπάρχουν ευρήματα της Παλαιολιθικής εποχής και της Πρώιμης Χάλκινης Εποχής καθώς και αντικείμενα της Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής περιόδου.
Η κατοικία του Εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού, στην Τρίτη έξοδο των οδών Αρσενίου και Μουράγια έχει διαμορφωθεί ως μουσείο. Είναι το μέρος στο οποίο ο ποιητής έζησε επί 30 χρόνια και εκεί όπου εμπνεύστηκε τα ποιήματά του. Παρουσιάζονται έπιπλα, προσωπικά αντικείμενα, φωτογραφίες και ιστορικό υλικό από τη ζωή του.
 
Στις Μπενίτσες υπάρχει το μουσείο κοραλλιών της Κέρκυρας, με μία από τις μεγαλύτερες συλλογές κοραλλιών και άλλων θαλάσσιων ειδών στην Ευρώπη. Το μουσείο αυτό είναι μοναδικό όχι μόνο επειδή είναι ένα από τα ελάχιστα στο είδος του στην Ελλάδα αλλά και λόγω της πλούσιας συλλογής που διαθέτει από πο9λυ σπάνια και πανέμορφα είδη, μερικά εκ των οποίων έχουν κερδίσει βραβεία Guinness για τη σπανιότητα και την ομορφιά τους. Ο δημιουργός, Ναπολέων Σαγιάς, δύτης και συλλέκτης, έχει εμπλουτίσει το μουσείο με σπάνια ευρήματα, που έχει συλλέξει σε ταξίδια στον Ινδικό και Ειρηνικό ωκεανό, σε διάρκεια 20 χρόνων.
 
To Λαογραφικό μουσείο στο Αχαράβι είναι εγκατεστημένο σε δύο δωμάτια ενός κτηρίου ακριβώς απέναντι από τα Ρωμαϊκά Λουτρά, στο παραθαλάσσιο χωριό Αχαράβι, στο κέντρο της βόρειας Κέρκυρας. Στο μουσείο υπάρχει ενδιαφέρουσα συλλογή αντικειμένων λαογραφικής σημασίας, κυρίως από την περιοχή της βόρειας Κέρκυρας, αντικείμενα κυρίως οικιακής χρήσης, έπιπλα, ένας αργαλειός, ένας παραδοσιακός μύλος, κουζινικά  σκεύη, αγροτικά εργαλεία περασμένων αιώνων, ένας νερόμυλος, εκκλησιαστικά υλικά και άλλα αντικείμενα που καταδεικνύουν την ιστορική εξέλιξη της Κέρκυρας.

​ Αξιοθέατα

Η πόλη του Reggio Calabria βρίσκεται στην άκρη του "Stivale", στις πλαγιές του πάρκου Aspromonte, στην ανατολική ακτή του στενού της Μεσσήνης, από όπου απολαμβάνει μια εκπληκτική θέα στη Σικελία, την Αίτνα και τα Αιολικά Νησιά. . Παραδοσιακά ονομάζεται Città della Fata Morgana γιατί εδώ εκδηλώνεται το σπάνιο οπτικο-μυθολογικό φαινόμενο της Fata Morgana, κατά το οποίο η ακτή της Σικελίας φαίνεται να είναι μόλις λίγα μέτρα μακριά, δίνοντας τη δυνατότητα να διακρίνονται πολύ καλά  τα σπίτια, τα αυτοκίνητα και οι άνθρωποι.

•  Lungomare Falcomatà: θεωρείται από ορισμένους «το πιο όμορφο χιλιόμετρο της Ιταλίας», το Corso Garibaldi, ένας κινούμενος δρόμος γεμάτος καταστήματα, το Duomo, με το μπαρόκ παρεκκλήσι του S.S. Sacrament. το κάστρο της Αραγονίας.

 

• Aspromonte: Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα χωριά και τουριστικά θέρετρα στην επαρχία: ξεκινώντας από την περιοχή του Στενού, εκτός από την προαναφερθείσα πόλη Reggio Calabria, επισημαίνουμε το Cannitello, ένα θέρετρο διακοπών στο πιο κοντινό σημείο στη Σικελία, νοτιότερα, στο λόφους, βρίσκεται το Βυζαντινό Κάστρο του S. Niceto κοντά στο Motta San Giovanni. Το Ασπρομόντε καλύπτει μια μεγάλη έκταση της επικράτειας ολόκληρης της επαρχίας και φτάνει, με την υψηλότερη κορυφή του να αντιπροσωπεύεται από το Montalto, σε υψόμετρο 1956 μ. Το πιο διάσημο τουριστικό θέρετρο είναι το Gambarie (1300 μ.), εξοπλισμένο για χειμερινά σπορ και επομένως εξοπλισμένο με πίστες, εγκαταστάσεις σκι, αναβατήρα και διάφορες εγκαταστάσεις διαμονής.Αξίζει να αναφερθεί η ιδιαίτερη μοναδικότητα του τόπου: είναι το μοναδικό χιονοδρομικό κέντρο σε όλη την Ευρώπη όπου μπορείτε να κάνετε σκι βλέποντας τη θάλασσα, δεδομένης της θέσης με θέα στο στενό της Μεσσήνης. Στο πιο εσωτερικό μέρος του Ασπρομόντε βρίσκεται το Ιερό της Madonna di Polsi, προορισμός για προσκυνήματα το καλοκαίρι. Στην ανατολική περιοχή του Massif βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο Aspromonte.

 

•  Costa Viola: είναι μια υπέροχη αψίδα μήκους 25 χιλιομέτρων που βλέπει πρώτα στο στενό και μετά στα νησιά του Αιόλου. Η Scilla, από το πανέμορφο κάστρο, περιλαμβάνεται στο κύκλωμα "Τα πιο όμορφα χωριά της Ιταλίας", προσφέρει τη γοητεία του ψαροχωριού Chianalea, με σπίτια ακριβώς πάνω στη θάλασσα. Άλλα μέρη που αξίζει να σημειωθούν είναι η Bagnara, η Melìa, το Solano, μέρη με εκπληκτική θέα από το βουνό που πέφτει στη θάλασσα. Στην πεδιάδα Gioia Tauro, το σημερινό Gioia Tauro, άλλοτε Μέταυρος, περιλαμβάνει μια ενδιαφέρουσα αρχαιολογική περιοχή και μια αρχαϊκή νεκρόπολη στην περιοχή Pietra. Αξιοσημείωτα είναι τα κέντρα της Πάλμης, όπου στεγάζεται το Εθνογραφικό Μουσείο και το Antiquarium, διάσημο για τις παραλίες Tonnara και Marinella, που βρίσκονται στην ψηλή και οδοντωτή ακτογραμμή όπου κυριαρχεί το όρος Άγιος Ηλίας, «καθόρισε το μπαλκόνι στο Στενό»,  η Σεμινάρα, γνωστή για την παραδοσιακή χειροτεχνία των κεραμικών, το Rosarno, το αρχαίο Medma, με το μουσείο και τον αρχαιολογικό χώρο, το Galatro, από τη γραφική παλιά πόλη που τακτοποιημένα σε σκαλοπάτια και το θερμικό εργοστάσιο, το San Giorgio Morgeto με το μεσαιωνικό ιστορικό κέντρο, το Oppido Mamertina με τον αρχαιολογικό χώρο και το ιστορικό κέντρο. Προχωρώντας προς την ιοντική ζώνη της επαρχίας, νοτιότερα βρίσκεται η περιοχή Grecanica. Το Pentedattilo, μια πόλη-φάντασμα που είναι κολλημένη σε έναν τεράστιο βράχο με το σχήμα πέντε δακτύλων που απλώνονται στον ουρανό, είναι απολύτως επισκέψιμο, το Bova Marina με τον αρχαιολογικό χώρο. στην ενδοχώρα υπάρχουν όλα τα κέντρα της εθνογλωσσικής κοινότητας των Grecanici: Bova, Roghudi, Chorio, Roccaforte del Greco και Gallicianò.

 

• Η περιοχή Grecian βρίσκεται στη νότια πλευρά του Ασπρομόντε, η περιοχή χαρακτηρίζεται από τα ποτάμια, συμπεριλαμβανομένου του Amendolea, που μοιάζει με μια τεράστια ασημένια κορδέλα από βότσαλα που συνορεύει με εσπεριδοειδή και θαμνώδη δέντρα, ένας πολύ συχνός προορισμός για πεζοπορία το καλοκαίρι. Προς τα βορειοανατολικά βρίσκεται το Palizzi, με το χαρακτηριστικό κάστρο και τις λευκές ρεματιές, και τα πιο γνωστά θέρετρα της Ριβιέρας Gelsomini: Brancaleone, Bianco, διάσημο για την «ελληνική» παραγωγή επιδόρπιου κρασιού. και άλλα παραθαλάσσια θέρετρα.

 

• Χωριό Gerace

         Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ιστορικά κέντρα της Καλαβρίας, λόγω των πολλών έργων και εκκλησιών που            χρονολογούνται από τη βυζαντινή περίοδο, όπως ο Καθεδρικός Ναός.

•  Θερμές πηγές της Antonimina

         Ενεργό σπα και κέντρο ευεξίας. Οι θεραπευτικές δυνατότητες των ιαματικών νερών, γνωστών ως «Αρχαία            Νερά», ήταν γνωστές από την αρχαιότητα, καθώς χρησιμοποιούνταν από την αρχαία πόλη Locri Epizephiri.          Οι αρχαίοι Λοκροί έστελναν τα νερά στην πόλη τους μέσω ενός υδραγωγείου που χτίστηκε κατά μήκος της           όχθης του ρέματος του Gerace.

• Ardore και Siderno Vecchia

          Χωριά με αρχαία κτίρια.

• Ρωμαϊκή Βίλα στο Casignana

         Είναι ο δεύτερος αρχαιολογικός χώρος της ρωμαϊκής εποχής της Νότιας Ιταλίας, μετά την Piazza Armerina,           γνωστός για την υπέροχη ομορφιά των ψηφιδωτών του και την κατάσταση διατήρησής τους.

• Βίλα του Naniglio στην Gioiosa Jonica

         Χτίστηκε στα τέλη του πρώτου αιώνα π.Χ. και έφτασε στη μέγιστη λαμπρότητά της γύρω στον 3ο αιώνα                 μ.Χ.  Το στοιχείο μεγάλου ενδιαφέροντος, για την εξαιρετική κατάσταση διατήρησης, είναι η μεγάλη                       υπόγεια  στέρνα με τα τρία κλίτη, στην οποία η πρόσβαση στην αρχαιότητα από το ανώτερο επίπεδο                      γινόταν με σπειροειδή σκάλα.

• Κάστρο Καράφα

          Το Roccella Ionica κυριαρχείται από αυτό το κάστρο του δέκατου όγδοου αιώνα.

• La Cattolica του Stilo είναι ένα παράδειγμα βυζαντινής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής που είναι ένα από τα πιο σημαντικά και καλύτερα διατηρημένα στην Ιταλία, σίγουρα μοναδικό σε όλη την Καλαβρία. Το «Cattolica», στην πραγματικότητα, είναι μια μελέτη περίπτωσης για όποιον θέλει να κατανοήσει την ανάπτυξη της βυζαντινής τέχνης στο Νότο. Το κτίριο, που χρονολογείται από τον δέκατο αιώνα μ.Χ., είναι ένα μικρό κτίσμα (7,8mx 7,30mx7m), ένας ελληνικός σταυρός εγγεγραμμένος σε τετράγωνο σε τυπικό ομοίωμα «Πεντακούμπουκλον» (πεντακούβουκλον) που αναπτύχθηκε στην Κωνσταντινούπολη, που αργότερα εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη αυτοκρατορία γύρω στον δέκατο αιώνα. Λιτό τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, φτιαγμένα από κούφια πήλινα τούβλα και κανονικά τούβλα ενωμένα με κονίαμα, τα λίγα διακοσμητικά στοιχεία που βρέθηκαν στην πρόσοψή του ήταν κυρίως τερακότα και οι θόλοι καλυμμένοι με τετράγωνα πλακάκια και δύο πλίνθινα πλαίσια διατεταγμένα σε σχήμα πριονιού κατά μήκος της γραμμής των παραθύρων.

 

• Kaulon - Μοναστήρι

          Ο αρχαιολογικός χώρος, που εντοπίστηκε κατά τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, έχει δώσει                      σημαντικά στοιχεία για την επέκταση των τειχών της πόλης και για τη θέση των ιερών περιοχών, της                      νεκρόπολης και ορισμένων συνοικιών που προορίζονταν για ιδιωτική κατασκευή. Υπάρχουν πλούσια και              καλοδιατηρημένα ψηφιδωτά, πολύ γνωστός είναι ο δράκος του Kaulon.

• Bivongi

          Τα ερείπια της βυζαντινής μονής του S. Giovanni Therestis και οι καταρράκτες του Marmarico.

• Λοκροί Επιζεφύριοι

         Η χιλιετία ιστορία των Locri Epizephyrii (στα ελληνικά Λοκροὶ Επιζεφύριοι) ξεκινά μεταξύ του VIII και του               VII  αιώνα π.Χ. με την άφιξη, στις ακτές της νότιας Καλαβρίας, μιας ομάδας εποίκων από τη Λοκρίδα, μια               φτωχή περιοχή της αρχαίας Ελλάδας. Ο χώρος είναι πλούσιος σε ψηφιδωτά δάπεδα και άλλα σημαντικά                ευρήματα που εκτίθενται στο ομώνυμο μουσείο.

• Η Καστέλα - Νησί Capo Rizzuto βρίσκεται ανάμεσα στα πιο επιβλητικά φρούρια της Καλαβρίας, το κάστρο της Αραγονίας Le Castella έχει γίνει με τον καιρό σύμβολο του τουρισμού στην Καλαβρία. Βρίσκεται σε μια μικρή λωρίδα γης με θέα στην όμορφη «Costa dei Saraceni» στον οικισμό της πόλης Le Castella της Isola Capo Rizzuto και αντιπροσωπεύει ό,τι έχει απομείνει από μια πιο μεγάλη αρχαία περιοχή. Το φρούριο περιβάλλεται από το θαλάσσιο καταφύγιο Capo Rizzuto και από ένα από τα δωμάτια είναι δυνατή η παρατήρηση του βυθού χάρη στις υποβρύχιες κάμερες που είναι τοποθετημένες σε θαλάσσιο περιβάλλον.

 

• Το κάστρο της Αγίας Σεβερίνας, επίσης γνωστό ως Κάστρο Καράφα, χτίστηκε σε φρούριο Ρωμαϊκής-Βυζαντινής εποχής κατά τη διάρκεια Νορμανδικής κατοχής τον 11ο αιώνα. Αποτελείται από ένα τετράγωνο του 15ου αιώνα που περιβάλλεται από τάφρο και περιμετρικά τείχη. Με μια ενότητα που προσφέρει παραδείγματα διαφορετικών στυλοτεχνών (βυζαντινών, νορμανδικών, σβεβικών). Σήμερα το κάστρο φιλοξενεί ένα μουσείο που εκθέτει τα τεχνουργήματα και τις αρχαιολογικές συλλογές από τη γειτονική περιοχή.

 

• Το Εθνικό Μουσείο και το Αρχαιολογικό Πάρκο Capo Colonna βρίσκεται στο ακρωτήρι του Capo Colonna, νότια του Crotone, και δημιουργήθηκε από την "Soprintendenza per i Beni Archeologici della Calabria". Στην είσοδο υπάρχει το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο του Capo Colonna, το οποίο παρουσιάζει αντικείμενα που βρέθηκαν στον παρακείμενο χώρο των ανασκαφών. το Antiquarium που εκθέτει ευρήματα που χρονολογούνται από την Εποχή του Σιδήρου και την Εποχή του Χαλκού, καθώς και υποβρύχια αρχαιολογικά κατάλοιπα που προέρχονται από το τμήμα της θάλασσας στα ανοιχτά του Crotone και του Capo Colonna και πολλά αρχιτεκτονικά και αρχαιολογικά αντικείμενα μαζί με λείψανα που σχετίζονται με το μεγάλο Ιερό της Ήρας Λακινίας.

 

• Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο του Crotone, που στεγάζεται σε ένα κτίριο στην παλιά πόλη του Crotone, είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Καλαβρίας για την αφθονία των εκτεθειμένων αντικειμένων. Για να θαυμάσετε τα τεχνουργήματα της ανασκαφής του αρχαίου Κρότωνα, των ιερών του Ηραίου Λακινίου και της Ήρας Λακινίας, τα λείψανα του ναυαγίου του Punta Scifo και πολλών άλλων, όλα εκτίθενται με χρονολογική σειρά ξεκινώντας από την προϊστορική εποχή.

​Reggio Calabria

Η πόλη φιλοξενεί το Εθνικό Μουσείο της Magna Graecia, με μια αρχαιολογική συλλογή από τοποθεσίες στη Μεγάλη Ελλάδα. Με αυτή την κατασκευή παρουσιάζονται διάφορα αντικείμενα από ανασκαφικές καμπάνιες στις αρχαίες πόλεις-κράτη στην Καλαβρία, τη Βασιλικάτα και τη Σικελία, συμπεριλαμβανομένου και του Riace Bronzes, ενός από τα σύμβολα της Μεγάλης Ελλάδας. Είναι εξαιρετικά σημαντικά για τη μελέτη του 8ου αι. π.Χ., ωστόσο διαθέτει επίσης αντικείμενα από προϊστορικές και προϊστορικές περιόδους που προηγήθηκαν αυτού και οι ακόλουθες εποχές της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Το Reggio Calabria είναι μία πόλη τέχνης και επιστήμης, αξιοζήλευτη για την κληρονομιά του ένδοξου παρελθόντος της που όμως φτάνει σήμερα να γίνεται ένα μέλλον εξέλιξης και προόδου.
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο διατηρεί μεγαλοπρεπείς και αρχαίες μνήμες από προϊστορικές, Ελληνικές και Ρωμαϊκές εποχές και σθεναρούς πολεμιστές Riace που μοιάζουν να υπερασπίζονται τόσο σπουδαίο πλούτο. Το Μουσείο φιλοξενεί επίσης ένα τμήμα αφιερωμένο στην υποβρύχια αρχαιολογία, το οποίο έχει ανοίξει την πρώτη προς επίσκεψη περιοχή με πάνελ πληροφοριών που εξηγούν και δίνουν λεπτομέρειες σχετικά με την ναυτικές διαδρομές κατά μήκος της Καλαβριανής ακτής. Μια συλλογή από άγκυρες σε μόλυβδο και αγγεία, από διάφορες τοποθεσίες και χρονολογίες, καταδεικνύει τα μοτίβα ναυσιπλοΐας στην περιοχή αυτή για ολόκληρη την ελληνική και ρωμαϊκή περίοδο. Μια γυάλινη προθήκη εκθέτει λείψανα που ανακτήθηκαν από ναυάγιο (που χρονολογείται από τα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ.) που βρίσκεται το 1969 κοντά στο λιμάνι της Villa San Giovanni: τα αντικείμενα που βρέθηκαν είναι αντικείμενα καθημερινής χρήσης (εξοπλισμός ψαρέματος και σερβίτσια) μαζί με στρόγγυλα αγγεία, που μπορεί να περιείχαν μελάνι (πιθανώς για εμπορική ανταλλαγή). Στη διπλανή θήκη εκτίθενται λείψανα που βρέθηκαν στη μαρίνα Riace (1972 – 1973), από τον πυθμένα της θάλασσας όπου ανασύρθηκαν τα «Bronzi»: 28 μολύβδινα δαχτυλίδια που ανήκουν στα πανιά ενός αρχαίου πλοίου, ένα θραύσμα καρίνας που έχει αναγνωριστεί ως ρωμαϊκής ή βυζαντινής περιόδου, η λαβή της ασπίδας που κρατούσε ο «Μπρονζός Α» και οι μολύβδινοι δεσμοί που συγκρατούσαν τα πόδια του αγάλματος στη βάση του. Σήμερα τα νέα ευρήματα στην Καλαβρία δεν εκτίθενται πλέον και συντηρούνται σε ένα μόνο μουσείο, αλλά διάφορα εκτίθενται όπου έχουν βρεθεί, καθώς η ποσότητα των νέων ανακαλύψεων επέτρεψε τη δημιουργία μικρότερων τοπικών μουσείων για αυτά (στο Crotone, Locri, Roccelletta di Borgia , Sibari, Vibo Valentia και Lamezia Terme). Αυτά λαμβάνονται μαζί ως Museo Reggino.

​Locri Epizephyrii

Η χιλιετία ιστορία των Locri Epizephyrii (στα ελληνικά, Λοκροί Επιζεφύριοι) ξεκινά μεταξύ του 8ου και του 7ου αιώνα π.Χ. με την άφιξη, στις ακτές της νότιας Καλαβρίας, μιας ομάδας εποίκων από τη Λοκρίδα, μια φτωχή περιοχή της αρχαίας Ελλάδας. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η ιστορία της πόλης αναπτύσσεται στο πέρασμα των αιώνων και καλύπτεται από πολλά σημαντικά γεγονότα: από τη μεγαλοπρέπεια της αρχαϊκής εποχής και τη συμμαχία με τις Συρακούσες έως τις δύσκολες επιπτώσεις με τον ρωμαϊκό κόσμο. Aπό τη νέα θετική διάσταση του Municipium στην αναπόφευκτη παρακμή που θα συνεχίσει την πόλη μέχρι τον 7o και τον 8ο αιώνα μ.Χ., όταν ορισμένα περιβαλλοντικά προβλήματα (έλλειψη πόρων και εξάπλωση της ελονοσίας) προστέθηκαν στην αυξανόμενη βία των αραβικών επιδρομών, ώθησε τους τελευταίους κατοίκους της ζώνης να καταφύγουν στα κοντινά βουνά και, από τότε, να συμβάλουν στην ανάπτυξη μιας νέας πόλης: της Gerace.
Η πόλη της Λοκρίδας Επιζεφύριοι διοικούνταν σύμφωνα με ένα τυπικό ελληνικό πρότυπο. Μια αυστηρή συντηρητική αριστοκρατία άσκησε την εξουσία μέσω της «συνέλευσης των χιλίων», που πιθανώς απαρτιζόταν από όλους τους πολίτες που ήταν υπεύθυνοι για τα πλήρη πολιτικά δικαιώματα. επίσης ο πληθυσμός χωρίστηκε σε τρεις φυλές και τριάντα έξι φατρίες. Μεταξύ του 7ου και του 6ου αιώνα π.Χ. η ανάπτυξη της πόλης βρισκόταν σε καλό δρόμο. Η πόλη άκμασε με αυστηρό και οργανωμένο πολεοδομικό σχέδιο και τα ιερά της με τις λατρείες τους ήταν ήδη καλά αναγνωρισμένα σχεδόν παντού στον ελληνικό κόσμο. Η εσωτερική κατάσταση ήταν, όπως έχει ήδη επισημανθεί, ιδανική για να ξεκινήσει ο σχεδιασμός επέκτασης του ελέγχου στην περιοχή γύρω από την πόλη, ακόμη και με τη δημιουργία κάποιων υποαποικιών. Αυτό ήταν απαραίτητο γιατί, περισσότερο από την ανάγκη ελέγχου σε μεγαλύτερο τμήμα της επικράτειας, υπήρχε ο κίνδυνος η μεγάλη δημογραφική αύξηση εκείνης της ηλικίας να βλάψει την κοινωνική ισορροπία που έφτανε η πόλη. Ως εκ τούτου, πιθανώς κατά τα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ., το Medma (το σύγχρονο Rosarno) και το Hipponion (το σύγχρονο Vibo Valentia) ιδρύθηκαν στις ακτές της Τυρρηνίας. Εκείνη την εποχή, με την ίδρυση αυτών των δύο υποαποικιών, οι Λοκροί Επιζεφύριοι πήραν τον έλεγχο ενός μεγάλου τμήματος της επικράτειας, εξαπλώνοντας από το Ιόνιο έως τις Τυρρηνικές ακτές και αγκαλιάζοντας τα βουνά μεταξύ των δύο θαλασσών. αυτή η επέκταση δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τις ιστορικές συγκρούσεις ενάντια στον Κρότωνα και το Ρήγιο, πόλεις που άρχισαν να βλέπουν στη Λοκρίδα Επιζεφύριοι ένα επικίνδυνο πρόβλημα για τη μελλοντική επέκτασή τους.

​Kaulonia

Ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας ελληνικής πόλης Kaulon (ή μάλλον Kaulonia) βρίσκεται κοντά στην Punta Stilo, στην επικράτεια του δήμου Monasterace Marina, κατά μήκος της ακτής του Ιονίου της επαρχίας Reggio Calabria. Αποτελείται τόσο από το Αρχαιολογικό Πάρκο με ένα ωραίο μικρό Μουσείο όσο και από τον Αρχαιολογικό Υποβρύχιο Χώρο στο θαλάσσιο τμήμα μπροστά από το Πάρκο, όπου μπορείτε να βουτήξετε για να δείτε τον υποθαλάσσιο Αρχαιολογικό Χώρο Kaulonia.
Μέσα στους αιώνες, εξαιτίας ενός εξελισσόμενου φαινομένου παράκτιας διάβρωσης και βραδυσεισμού, έχει σημειωθεί μια βαθιά αλλαγή στην ακτογραμμή, η οποία είναι οπισθοδρομική σε σύγκριση με την ηλικία της ελληνικής αποικίας. Σύμφωνα με πρόσφατες γεω-αρχαιολογικές μελέτες, φαίνεται ότι η ακτογραμμή μπροστά από την πόλη της Kaulonia, στην ελληνική εποχή, βρισκόταν περίπου 300 μέτρα ανατολικότερα από τη σημερινή και χαρακτηριζόταν από ελαφρώς τοξωτό σχήμα. Αυτή η ευρεία περιοχή, πριν από καιρό στην επιφάνεια, βρίσκεται σήμερα στην περιοχή βάθους 7,5 m έως 5 m και χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλών αρχιτεκτονικών στοιχείων, ολοκληρωμένων ή ημιολοκληρωμένων. Πρόκειται για κομμάτια στηλών (τμήματα του στελέχους) και βάσεις αυλακωτών ιονικών στηλών, τετραγωνισμένους ογκόλιθους διαφόρων μεγεθών, τραχιά κοίλα τεμάχια και κομμάτια πρόσδεσης. Αυτή η σημαντική υποθαλάσσια τοποθεσία, που αποτελείται από περισσότερα από 200 ευρήματα, έχει ερμηνευθεί ως χώρος εργασίας αρχιτεκτονικών στοιχείων ή ως ναός υπό κατασκευή, που δεν έχει ολοκληρωθεί για λόγους που είναι ακόμη ασαφείς. Σχετικά με την ηλικία των κιόνων, χάρη σε τεχνοτροπικές συγκρίσεις, πιθανότατα τοποθετείται μεταξύ 480 και 470 π.Χ.
Οι πρώτες ανασκαφές ξεκίνησαν στην αρχή του εικοστού αιώνα και επιβλέπονταν από τον αρχαιολόγο Paolo Orsi. Εξερευνούσαν την ιερή περιοχή, το Δωρικό ναό και τμήμα των τειχών, ενώ στη συνέχεια στα 1950 τοπογραφικές και αστικές μελέτες διεξήχθησαν από τους Schmiedt και Chevallier. Η ανασκαφή του Οίκου του Δράκου οφείλεται στον Alfonso De Franciscis, και ακολουθώντας τις έρευνές του υπήρξαν κι άλλοι που διερεύνησαν το ναό, τα τείχη και μία από τις κατοικημένες περιοχές.
Οι αρχαιολογικές έρευνες της Αρχαίας πόλης του Kaulon ξεκίνησαν ξανά, μόλις στα 1980, χάρη στις προσπάθειες της Αρχαιολογικής Εποπτείας Καλαβρίας σε συνεργασία με το εθνικό σχολαστικό σύστημα και άλλα ιδρύματα, ιταλικά και ξένα. Οι έρευνες που πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες σχεδόν αποκλειστικά στην πλευρά της πόλης που βλέπει στη θάλασσα: η περιοχή του ναού μελετάται από το Πανεπιστήμιο της Πίζα και το Scuola Normale Superiore. Το τεράστιο συγκρότημα του Casa Matta διερευνάται από την Αρχαιολογική Εποπτεία της Καλαβρίας με τη συμβολή του Μεσογειακού Πανεπιστημίου του Reggio Calabria και του Πανεπιστημίου της Καλαβρίας. ενώ το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας ερευνά το βόρειο τμήμα της αρχαίας οικιστικής περιοχής, γνωστής ως San Marco, από το 2003.
Ένα μονοπάτι που εκτείνεται παράλληλα με την ακτογραμμή, που μιμείται έναν από τους κεντρικούς δρόμους της αρχαίας πόλης Kaulon, επιτρέπει στους επισκέπτες να παρατηρήσουν τα ερείπια της κατοικημένης περιοχής με την κανονική δομή της και τα σπίτια της, που διατηρούνται στο επίπεδο των θεμελίων, ξεκινώντας από το κτίρια που ανακαλύφθηκαν στην περιοχή που ονομάζεται San Marco, που κατοικείται από τα μέσα του 8ου αιώνα π.Χ Εδώ ανακαλύφθηκαν μερικές αρχαϊκές κατασκευές, των οποίων τα άλλα κτίρια ήταν επάλληλα, το «Casa del Personaggio Grottesco» (δηλαδή το Σπίτι του Γκροτέσκου Χαρακτήρα) που χτίστηκε την κλασική περίοδο και στη συνέχεια ένα σπίτι της ελληνικής εποχής στην κορυφή του. Συνεχίζοντας το μονοπάτι, φτάνετε στο λεγόμενο Casa Matta (Τρελό σπίτι), όπου έφεραν στο φως μια πολυτελή έπαυλη που εξυπηρετούσε διαφορετικούς σκοπούς στο πέρασμα του χρόνου.
Στην ίδια περιοχή μπορείτε να δείτε τα ερείπια ενός ιαματικού συγκροτήματος, τα λεγόμενα Ιαματικά Λουτρά του Nannon, με ένα από τα πιο σημαντικά και μεγάλα ψηφιδωτά της Magna Graecia, το μωσαϊκό με δράκους, δελφίνια και ιππόκαμπους. Στο τελευταίο τμήμα του δρομολογίου μπορείτε να δείτε τον ιερό χώρο με τον δωρικό ναό του οποίου μπορείτε να διακρίνετε τη βάση, το βωμό, τις σκάλες και άλλες κατασκευές ιερού χαρακτήρα.
 
Επιστρέφοντας, ένας μικρός δρόμος σας οδηγεί σε ένα από τα πιο πολυτελή αρχοντικά του αρχαίου Kaulon, το Σπίτι του Δράκου, όπου βρέθηκε το μωσαϊκό που εκτίθεται τώρα στο μουσείο. Ένας υπό δρόμος που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά από την πρώτη θα σας οδηγήσει τώρα σε μια κατοικημένη περιοχή στους πρόποδες του λόφου του φάρου του Punta Stilo. Το Αρχαιολογικό Πάρκο περιλαμβάνει επίσης έναν ευρύ υποθαλάσσιο αρχαιολογικό χώρο, που εκτείνεται από τον δωρικό ναό μέχρι τον χείμαρρο Άσσι, ο οποίος είναι πλέον βυθισμένος και υπό προστασία, και συμπίπτει με ένα συγκρότημα κατασκευής λίθων της Ελληνικής περιόδου.

​Punta Scifo

Το ναυάγιο βρίσκεται στον κόλπο του Scifo, ακριβώς νότια του ακρωτηρίου του Capo Colonna (αρχαίο Lacinium promontoriu, τοποθεσία του ιερού αφιερωμένου στην Ήρα). Βρίσκεται στον βυθό της θάλασσας σε βάθος 6,5 μ. και 160 μ. από το ακρωτήρι του Capo Pellegrino, γνωστό τοπικά ως Punta Scifo. Ανακαλύφθηκε από τον Luigi Canfora το 1986, το ναυάγιο ερευνήθηκε το 1987 από την Cooperativa Aquarius, υπό τη διεύθυνση της Alice Freschi, για λογαριασμό της Αρχαιολογικής Εποπτείας της Καλαβρίας. Αυτές οι έρευνες, συμπεριλαμβανομένων των ανασκαφών και του σχεδιασμού, παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό αδημοσίευτες.
Η τοποθεσία ερευνήθηκε πρόσφατα χρησιμοποιώντας νέα τεχνολογία και έχει ξεκινήσει η καταλογογράφηση των κινητών ευρημάτων (μέταλλο και κεραμικά) που ανακτήθηκαν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 1987 και αποτελούν σε μεγάλο βαθμό μέρος του εξοπλισμού του πλοίου. Το αρχαιολογικό κοίτασμα «Punta Scifo D» περιλαμβάνει πάνω από 50 μαρμάρινα αντικείμενα που ανήκουν στο φορτίο ενός λιθομεταφορικού πλοίου, το οποίο μια προκαταρκτική μελέτη της κεραμικής και των αμφορέων χρονολογείται στον 3ο αιώνα μ.Χ.
Τα μάρμαρα, με τη μορφή ογκόλιθων και πλακών, είναι όλα στο στάδιο της χονδροειδής κοπής και μερικά είναι πολύ μεγάλα και ζυγίζουν πάνω από 20 τόνους. Ορυκτοπετρογραφικές και ισοτοπικές αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν από τον Lorenzo Lazzarini, I.U.A.V (Βενετία) σε μια σειρά δειγμάτων, υποδεικνύουν ότι πρόκειται για μάρμαρο Proconnesian που εξορύχθηκε στη θέση Saraylar στο τουρκικό νησί Μαρμαρά. Κατά τη διάρκεια της έρευνας του 2011, κατασκευάστηκε ένα φωτο-μωσαϊκό ολόκληρης της περιοχής όπου βρίσκονται τα πέτρινα στοιχεία και όλα αυτά μετρήθηκαν εκ νέου προκειμένου να προσδιοριστεί ο όγκος και το βάρος του φορτίου στο πλοίο. Τα πρώτα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι το πλοίο «Punta Scifo D» μετέφερε ένα από τα μεγαλύτερα φορτία αρχαίων λίθων που ανακαλύφθηκαν στη Μεσόγειο.
Η μελέτη και η επεξεργασία των δεδομένων βρίσκεται σε εξέλιξη και αυτό θα επιτρέψει να προσδιοριστούν οι αρχικές θέσεις στη στοιβασία των λιθόλιθων και να κατανοηθούν οι μέγιστες διαστάσεις και τα υδροστατικά χαρακτηριστικά του πλοίου. Τα λιγοστά σωζόμενα ξυλεία από το κύτος έδειξαν τη χρήση τεχνικής κατασκευής διπλής στρώσης τεμαχίων και τενόντων. Όπως και η προέλευση του μαρμάρου, μέρος του εξοπλισμού των πλοίων (αγγεία και αμφορείς) συνδέθηκε με παραγωγές στην περιοχή του Αιγαίου-Μικροασιατικού και του Πόντου.

H TAINIA ARMATA BRANCALEONE
Το φρούριο της Αραγονίας επιλέχθηκε από τον Mario Monicelli για να σκηνοθετήσει μερικές σκηνές της ταινίας «Armata Brancaleone». Ο Brancaleone (Vittorio Gassman) υποκύπτει άδοξα στην επίθεση των Σαρακηνών πειρατών με την άθλια παρέα του, αφού κατέλαβε το φέουδο, που είχε εγκαταλειφθεί και από τον τοπικό πληθυσμό.

OI ΠΕΙΡΑΤΕΣ UCCIALÌ
Ο Ουλούκ Πασάς, ένας ισχυρός Τούρκος ναύαρχος, γεννημένος στη Λε Καστέλα, απήχθη ως αγόρι και έγινε μέρος των πειρατών της Βαρβαρίας, μέχρι την κορυφή του στρατού και της εξουσίας. Η ικανότητά του και η δύναμή του καθώς και η καταγωγή του εντυπωσίασαν ιδιαίτερα τις ιταλικές εταιρείες του δέκατου έκτου αιώνα. Σύμφωνα με ιστορικές ανακατασκευές, ο Giovan Dionigi Galeni έμπαινε σε ένα μοναστήρι για να γίνει μοναχός όταν, στα 16 του, συνελήφθη από τον Αλγερινό κουρσάρο Khayr al-Dīn Barbarossa το 1536, στη Le Castella. Το αιχμάλωτο αγόρι τοποθετήθηκε αμέσως στα κουπιά ως σκλάβος, αλλά κατάφερε να επιβιώσει χάρη σε μια ασυνήθιστη αντίσταση και στην κατανόηση των κωδικών του εχθρού. Σε αυτή την αλλαγή, τον βοήθησε η επαφή με βάρβαρους κουρσάρους Καλαβρικής καταγωγής, συμπεριλαμβανομένου του Ja 'Far Pascià, την κόρη του οποίου παντρεύτηκε, αφού ασπάστηκε το Ισλάμ για να μπορέσει να σκοτώσει χωρίς συνέπειες έναν Τούρκο από τον οποίο είχε προσβληθεί.
Το θράσος του αποτυχημένου καλαβριανού μοναχού ήταν τεράστιο. Ως ιδιώτης μαινόταν σε όλη τη Μεσόγειο και προέβη σε πράξεις απερίσκεπτης ληστείας. Αποβίβασε τις ακτές και τα δάση της Σικελίας και της Ναπολιτάν, κατέλαβε πλοία, επιτέθηκε σε πόλεις και πόλεις, μέχρι που πήγε στη Λιγουρία στη Civezza, αυτή τη στιγμή στην επαρχία Imperia, η οποία κατάφερε να του αντισταθεί ένδοξα και επίσης επιτέθηκε στη Δαλματική πόλη Korcula. Προσπάθησε να αιχμαλωτίσει τον δούκα Emanuele Filiberto της Σαβοΐας. Οι θαλάσσιοι αγώνες του είχαν λοιπόν και ευρείς πολιτικούς στόχους. Λέγεται ότι είχε προσπαθήσει μάλιστα, μέσω ισχυρής τοπικής υποστήριξης, να μετατρέψει την Καλαβρία σε τουρκοκρατούμενη μουσουλμανική περιοχή, αρπάζοντάς την από τους Ισπανούς. Πρώτα έγινε αρχηγός του στόλου της Αλεξάνδρειας, μετά Πασάς του Αλγερίου και τέλος μπέης (κυβερνήτης) της Τρίπολης, έγινε ναύαρχος του οθωμανικού στόλου, πολέμησε στο Lepanto. Στην Ιταλία, ο πρώην επίδοξος μοναχός ονομαζόταν «ο αποστάτης» ή, δημοφιλώς Uccialì, που προέρχεται από το ισλαμικό όνομά του.
Πέθανε τον Ιούλιο του 1587 στο παλάτι του στην κορυφή του λόφου Τοπ-Χάνα κοντά στην Κωνσταντινούπολη και άφησε τους πολλούς σκλάβους και υπηρέτες του σπίτια και περιουσιακά στοιχεία, συγκεντρωμένα σε ένα χωριό που ίδρυσε και ονόμασε «Νέα Καλαβρία». Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, στο νεκροκρέβατό του θα επέστρεφε στη χριστιανική πίστη, αλλά οι Τούρκοι ιστορικοί αρνήθηκαν αυτό το ενδεχόμενο, δεδομένου ότι ήδη στη ζωή του τού είχαν προσφέρει φέουδα και πλούτη σε χριστιανικά εδάφη που πάντα αρνιόταν, προτιμώντας την ελευθερία την οποία οι χριστιανοί που προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ εκείνη την εποχή απολάμβαναν.

​Le Castella

Η πόλη Le Castella της νήσου Capo Rizzuto αντιπροσωπεύει ό,τι έχει απομείνει από μια πιο μεγάλη αρχαία περιοχή. Το φρούριο περιβάλλεται από το θαλάσσιο καταφύγιο Capo Rizzuto και από ένα από τα δωμάτια είναι δυνατή η παρατήρηση του βυθού χάρη στις υποβρύχιες κάμερες που είναι τοποθετημένες σε θαλάσσιο περιβάλλον.
Το φρούριο χτισμένο το δέκατο πέμπτο αιώνα ποτέ δεν φιλοξένησε την αρχοντιά του τόπου αλλά χρησίμευσε ως καταφύγιο για στρατιώτες που οχυρώνονταν ενάντια στις επιθέσεις των εισβολέων από τη θάλασσα. Το σημερινό οχυρό στηρίζεται σε θεμέλια που χρονολογούνται από την ελληνιστική περίοδο, χρησιμοποιήθηκε με την πάροδο του χρόνου και από τους Ρωμαίους στην υποχώρηση του Αννίβα. Ακόμα και σήμερα είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε τις διαφορετικές οικοδομικές φάσεις που επικαλύπτονται η μία πάνω στην άλλη σε διαφορετικές περιόδους, Νορμανδούς, Σουηδούς, Βυζαντινούς, Ανγεβίνους και Αραγονούς που ύψωσαν στα ελληνικά τείχη ισχυρές άμυνες καστελάνες σύμφωνα με τα πρότυπα της εποχής. Το φρούριο που δεχόταν συνεχώς επιθέσεις από τους Τούρκους, παρέμεινε κατοικημένο μέχρι τις αρχές του 800, όταν ο πληθυσμός μετακόμισε στη στεριά δίνοντας ζωή σε ένα μικρό χωριό ναυτικών, το σημερινό τουριστικό κέντρο. Η αρχική μονάδα του οχυρού χρονολογείται από την εποχή των Αγγεβίνων, καθώς και ο τεράστιος κυλινδρικός πύργος. Τώρα έχει σχήμα που δόθηκε τον δέκατο έκτο αιώνα και δεσπόζει στο συγκρότημα του φρουρίου με τη μεγαλοπρέπειά του. Το αρχικό εργοστάσιο του 13ου αιώνα χτίστηκε για να υπερασπιστεί τον κόλπο του Capo Rizzuto και είναι μέρος του συστήματος οχυρώσεων των Αγγεβίνων. Προς τα τέλη του 15ου αιώνα το φρούριο πέρασε στα χέρια της Αραγονίας και μεταξύ 1510 και 1526 ο κόμης Καράφα υλοποίησε, σύμφωνα με τις ισπανικές κατασκευαστικές χρήσεις, τους τετράπλευρους εμβολοφόρους προμαχώνες.
Ο πύργος, χωρισμένος σε τρία πατώματα που συνδέονται μεταξύ τους με μία σπειροειδή σκάλα, παρουσιάζει στη βάση του ένα πρόχωμα για τη συλλογή και διατήρηση νερού από τη βροχή. Στο εσωτερικό του φρουρίου υπάρχουν τα τυπικά απομεινάρια αστικής συσσώρευσης, ένα είδος μικρού χωριού με καταστήματα και ερείπια μιας μικρής εκκλησίας.

Η Le Castella ήταν συχνά το επίκεντρο ισχυρών διαμάχων και δεχόταν πειρατικές επιθέσεις: το 1459 ο βασιλιάς Φερδινάνδος της Αραγονίας κατέβηκε στο πεδίο της μάχης, ενάντια στον ευγενή φεουδάρχη, Αντόνιο Σεντέλες. Στη συνέχεια, η Castella υποβλήθηκε σε διαφορετικές οικογένειες ευγενών όπως οι Carafa, Ruffo, Filomarino, Baraccos και Berlingeris. Μεταξύ 1548 και 1553 οι πειρατές Dragut και Barbarossa λεηλάτησαν την περιοχή. Το 1799 η Καστέλα ήταν ακόμα το κέντρο τόσο της μάχης μεταξύ Γάλλων και Βουρβόνων όσο και ο τόπος απόβασης των στρατευμάτων που προέρχονταν από τη Σικελία. Αργότερα, η Castella συμπεριλήφθηκε πρώτα στην περιοχή του Crotone και στη συνέχεια έγινε μέρος του Isola di Capo Rizzuto.
Κοντά στο φρούριο της Αραγονίας, ο βυθός «Le Castella» φιλοξενεί τα ερείπια ενός αρχαίου ελληνικού λατομείου μαζί με εκείνα ενός επιβλητικού ναυαγίου. ενώ στην τοποθεσία «Capo Alfieri», οι δύτες θα μπορούν να εξερευνήσουν μερικές αρχαίες ρωμαϊκές μυλόπετρες.

Capo Colonna

Το ακρωτήριο του Capo Colonna φιλοξενεί το ομώνυμο Αρχαιολογικό Πάρκο,  όπου βρισκόταν από την αρχαιότητα το σπουδαίο Ηραίο Λακίνιο. Το Πάρκο εκτείνεται σε 30 εκτάρια γης που χρησιμοποιείται για ανασκαφές και άλλα 20 εκτάρια που καλύπτονται από δάσος και τη γνωστή «Μακία της Μεσογείου». Το Ηραίο Λακίνιο είναι μία από τις πιο διάσημες ιερές περιοχές ολόκληρης της μεσογείου που σχετίζεται με το μαγευτικό ιερό που είναι αφιερωμένο στη θεά Ήρα τη Λακίνια.
Η είσοδος του Πάρκου αποτελείται από το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο, μία δομή με τρία υπόστεγα χτισμένα μέσα στο έδαφος για να μειώσουν το περιβαλλοντικό αντίκτυπο, που συλλέγει τα ευρήματα των ανασκαφών. Μια μεγάλη δεντρόφυτη λεωφόρος, βυθισμένη στην καταπράσινη «Μακία της Μεσογείου», οδηγεί στα πρώτα στοιχεία του Αρχαιολογικού Πάρκου. Στο τέλος της λεωφόρου υπάρχουν τα τείχη του VI αιώνα π.Χ. Ενισχύθηκαν αργότερα από τους Ρωμαίους και από τους οποίους φαίνεται καθαρά το opus reticolatum. Διασχίζοντας την είσοδο της Via Sacra, πλάτους 8,5 μέτρων και ανακαλύφθηκε εν μέρει το 1987, είναι δυνατό να εισέλθουμε στον χώρο του ιερού της Ήρας Λακινίας, που προστατεύεται καλά από το μεγάλο κουρτινότοιχο που ενισχύεται βόρεια και νότια από δύο εξωτερικούς πύργους.
Ο ιερός χώρος χωρίζεται σε δύο ζώνες με προσανατολισμό προς τα ανατολικά, και διασχίζεται από την επίσημη Via Sacra. Το Καταγώγιον, ξενοδοχείο για προνομιούχους προσκυνητές, είναι ευθυγραμμισμένο προς τη βόρεια πλευρά και παρουσιάζει περιστύλιο με γυψωμένους κίονες και κιονόκρανα δωρικού ρυθμού του δεύτερου μισού του 4ου αιώνα π.Χ. Το Εστιατόριο, ένα κτίριο για συμπόσια, που βρίσκεται κατά μήκος της νότιας πλευράς της πίστας χρονολογείται σε αυτήν την περίοδο. Τα δύο κτίρια δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί πλήρως. Ο ναός της Ήρας Λακινίας, το πιο σημαντικό αξιοθέατο του πάρκου, βρίσκεται απέναντι από την είσοδο της Via Sacra, στην ανατολική πλευρά του ακρωτηρίου του Capo Colonna. Ο ναός κατασκευάστηκε σε δωρικό ρυθμό με ορθογώνια κάτοψη 6x19 κιόνων και χρονολογείται στον 5ο αιώνα π.Χ.
Δυστυχώς σήμερα από τον ναό έχει απομείνει μόνο ένας κίονας με στύλο: δωρικού ρυθμού, ύψους 8,5 μέτρων με 20 επίπεδες αυλακώσεις και η ισχυρή βάση που αποτελείται από 10 επίπεδα τετραγωνικών ογκόλιθων. Βρέθηκαν δίπλα στο ναό τα θεμέλια ενός μεγάλου κτιρίου που ονομάζεται Β με ορθογώνια κάτοψη 22x9 μέτρα. Στον χώρο έξω από το ιερό, αλλά ακόμα μέσα στο Αρχαιολογικό Πάρκο, έχουν ανασκαφεί διάφορα οικιακά περιβάλλοντα, που υποδηλώνουν τις κατοικίες των ιερέων, ένα ρωμαϊκό λουτρό και μια ρωμαϊκή έπαυλη, αμφότερα του 3ου αιώνα μ.Χ.
Τα ευδιάκριτα αντικείμενα που βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές στο Αρχαιολογικό Πάρκο χωρίζονται στα διάφορα μουσεία της πόλης του Crotone. Οι τελευταίες ανακαλύψεις βρίσκονται στο νέο και παρακείμενο Μουσείο του Capo Colonna, ενώ κάτι από την προαποικιακή εποχή εκτίθεται στο Antiquarium του Torre Nao, που βρίσκεται μέσα στο Αρχαιολογικό Πάρκο. Τα πρώτα ευρήματα της Αρχαϊκής περιόδου και κυρίως ο πολύτιμος θησαυρός της Ήρας τοποθετούνται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο του Crotone.

​
​Τοποθετημένη στο σταυροδρόμι μεταξύ της κυρίως ηπειρωτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου, ανάμεσα στο Σαρωνικό και Κορινθιακό κόλπο, μόλις 84 χιλιόμετρα από την Αθήνα, η Κόρινθος είναι μια σημαντική πόλη, στη Νεότερη ελληνική, την Ελληνιστική και τη Ρωμαϊκή εποχή. Το 734 π.Χ. οι Κορίνθιοι ίδρυσαν την πόλη των Συρακουσών, την ισχυρότερη ελληνική αποικία στη Μεσόγειο, στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού της Σικελίας, δίπλα στον κόλπο των Συρακουσών από την πλευρά του Ιονίου. Η επιρροή των Κορινθίων είναι εμφανής μέχρι και σήμερα, που η πόλη είναι γνωστή για την ελληνική ιστορία της, την κουλτούρα, τα αμφιθέατρα και την αρχιτεκτονική της. 

Μέρα 1η – ΠΑΤΡΑ

Επίσκεψη στην πόλη της Πάτρας, ξενάγηση
Διαδρομή με αυτοκίνητο προς της Ολυμπία. Επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο
Γεύμα κοντά στον αρχαιολογικό χώρο
Διαδρομή με αυτοκίνητο από την Ολυμπία στην Πάτρα
Check in, τακτοποίηση στο σκάφος, καλωσόρισμα, παρουσίαση του προγράμματος και της κρουαζιέρας
Δείπνο στην πόλη και βραδινή έξοδος

Μέρα 2η – ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ

Αναχώρηση από την Πάτρα προς Ναύπακτο
Περιήγηση στην πόλη και επίσκεψη στο Βενετσιάνικο Κάστρο
Γεύμα στη Ναύπακτο με θέα τη θάλασσα
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού σχετικά με την αγγειοπλαστική και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί. Δραστηριότητα αγγειοπλαστικής
Δείπνο στην πόλη. Διανυκτέρευση στο σκάφος

Μέρα 3η – ΑΙΓΙΟ

Αναχώρηση για το Αίγιο, θαλάσσια σπορ & άλλες δραστηριότητες
Προβολή οπτικοαουστικού υλικού σχετικά με το Ελληνικό φαγητό και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί
Γεύμα στο σκάφος στα χνάρια του Αρχαίου Ελληνικού Δείπνου και οινογνωσία.
Επίσκεψη στο Αίγιο
Δείπνο στην πόλη και βραδινή έξοδος. Επιστροφή στο σκάφος

Μέρα 4η – ΓΑΛΑΞΙΔΙ

Πλεύση από το Αίγιο προς το Γαλαξίδι
Επίσκεψη στο Γαλαξίδι. Γεύμα σε ταβέρνα με θέα τη θάλασσα
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού σχετικά με την περιβαλλοντική συνείδηση και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί. Δραστηριότητα Μικροπλαστικών
Δείπνο στο σκάφος και γευσιγνωσία ελαιόλαδου

Μέρα 5η – ΙΤΕΑ – ΔΕΛΦΟΙ

Πλεύση από το Γαλαξίδι προς Ιτέα
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού για την αρχαιολογική τοποθεσία των Δελφών
Διαδρομή με αυτοκίνητο από την Ιτέα στου Δελφούς. Επίσκεψη του αρχαιολογικού χώρου
Γεύμα σε γραφική ταβέρνα σε χωριό κοντά στους Δελφούς
Ξεκούραση & απόλαυση της φύσης με τη θέα των βουνών
Διαδρομή με αυτοκίνητο από τους Δελφούς πίσω στη Ιτέα. Δείπνο στην Ιτέα και επιστροφή στο σκάφος

Μέρα 6η – ΗΡΑΙΟ ΤΗΣ ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ – ΚΟΡΙΝΘΟΣ

Αναχώρηση από την Ιτέα για το Ηραίο της Περαχώρας & προβολή οπτικοακουστικού υλικού Κόρινθο. Γεύμα στο σκάφος
Πλεύση από το Ηραίο προς τη Διωλκό. Προβολή οπτικοαουστικού υλικού για τη Διωλκό.
Επίσκεψη του αρχαιολογικού χώρου στη Διωλκό
Αναχώρηση από την Διωλκό για την Κόρινθο. Άφιξη στην Κόρινθο, βραδινή έξοδος. Επιστροφή στο σκάφος

Μέρα 7η – ΚΟΡΙΝΘΟΣ

Προβολή οπτικοακουστικού υλικού για τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Κορίνθου
Διαδρομή με αυτοκίνητο στην Αρχαία Κόρινθο. Επίσκεψη του αρχαιολογικού χώρου
Διαδρομή με αυτοκίνητο από την Αρχαίο Κόρινθο πίσω στην πόλη της Κορίνθου. Γεύμα σε εστιατόριο.
Συζήτηση του ταξιδιού (φόρμα αξιολόγησης, ερωτηματολόγιο)
(Προαιρετικό) Θα πραγματοποιηθεί εκδρομή με ιστιοπλοΐα από την πόλη της Κορίνθου στον Σαρωνικό κόλπο διασχίζοντας τη διώρυγα της Κορίνθου. Δείπνο εν πλω με θέα στον Σαρωνικό.

​Η Λευκάδα είναι ένα ελληνικό νησί στο Ιόνιο Πέλαγος στη δυτική ακτή της Ελλάδας, που ενώνεται με την ηπειρωτική χώρα με μία οδό και με πλωτή γέφυρα. Ορισμένοι ακαδημαϊκοί υποθέτουν ότι η Λευκάδα είναι η ομηρική Ιθάκη και ότι το παλάτι του Οδυσσέα βρισκόταν στο Νυδρί στη νότια ακτή του νησιού.

Η περιοχή του δήμου Απολλωνίας έχει κατοικηθεί από πολύ παλιά, όπως αποδεικνύεται από κάποια περιορισμένα ευρήματα της Παλαιολιθικής και Νεολιθικής περιόδου (3.500 π.Χ.) που ανακαλύφθηκαν σε ανασκαφές του αρχαιολόγου Wilhelm Dorpfeld. Στην κοιλάδα της Βασσιλικής, η Αρχαιολογική Υπηρεσία έχει φέρει στο φως αρχαία ερείπια (ερείπια πύργων), τα οποία πιθανότατα ανήκουν σε μία αρχαία πόλη και σε σημεία στο Μαρμαρά, στο Πυργί στην Κλησματία και στο Μαραντοχώρι. Στο ακρωτήρι του Δουκάτου βρίσκονται ερείπια και αρχιτεκτονικά μέρη από το ναό του Απόλλωνα Λευκάτα. Το συγκεκριμένο ιερό ήταν ιδιαίτερα διάσημο στον αρχαίο κόσμο.

ΜΕΡΑ 1η – ΛΕΥΚΑΔΑ

Περιήγηση στην πόλη
Ενημέρωση και παρουσίαση με οπτικοακουστικό υλικό για το νησί της Λευκάδας και την ιστιοπλοϊκή διαδρομή
Επίσκεψη στο αρχαιολογικό μουσείο της Λευκάδας. Γεύμα
Check in, τακτοποίηση στο σκάφος, καλωσόρισμα, παρουσίαση του προγράμματος και της κρουαζιέρας
Δείπνο σε εστιατόρια με θέα τη θάλασσα & βραδινή έξοδος. Επιστροφή στο σκάφος

ΜΕΡΑ 2η – ΜΕΓΑΝΗΣΙ – ΒΑΘΥ

Πλεύση στο Στενό Νυδρί
Πλεύση στη νήσο Σκορπιό. Στάση για βουτιά
Γεύμα στο σκάφος
Αναχώρηση από το Σκορπιό για τη νήσο Μεγανήσι
Δείπνο στο Βαθύ. Επιστροφή στο σκάφος
 
ΜΕΡΑ 3η – ΜΕΡΑ ΠΑΡΑΛΙΑΣ
 
Αναχώρηση για παραλία Αγιοφύλλι
Στάση για κολύμπι και άλλες δραστηριότητες. Γεύμα στο σκάφος
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού για την αγγειοπλαστική και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί. Δραστηριότητα αγγειοπλαστικής
Αναχώρηση για τα Σύβοτα (Λευκάδα)
Προβολή οπτικοαουστικού υλικού σχετικά με το Ελληνικό φαγητό και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί
Δείπνο στο σκάφος στα χνάρια του Αρχαίου Ελληνικού Δείπνου και οινογνωσία.
 
ΜΕΡΑ 4η – ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ
 
Αναχώρηση από τα Σύβοτα για κοντινές παραλίες του νησιού. Σύντομές στάσεις για κολύμπι μέχρι το γεύμα.
Γεύμα στο σκάφος – Ξεκούραση
Αναχώρηση για το Φισκάρδο
Άφιξη στο λιμάνι Φισκάρδο, περιήγηση και βραδινή έξοδος. Επιστροφή και διανυκτέρευση στο σκάφος
​
ΜΕΡΑ 5η – ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ
 
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού σχετικά με την περιβαλλοντική συνείδηση και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί
Πλεύση από το Φισκάρδο προς Ακρόπολη Αλαλκομενών. Δραστηριότητα Μικροπλαστικών
Επίσκεψη στη σπηλιά Μελισσάνη, στάση για βουτιά
Γεύμα στο σκάφος και γευσιγνωσία ελαιολάδου
Αναχώρηση από τη σπηλιά Μελισσάνη προς Σάμη
Περιήγηση στην πόλη της Σάμης
Πλεύση από τη Σάμη προς Ιθάκη
Άφιξη στην Ιθάκη, δείπνο σε ταβέρνα με θέα τη θάλασσα. Επιστροφή και διανυκτέρευση στο σκάφος
 
ΜΕΡΑ 6η – ΑΡΧΑΙΕΣ ΟΙΝΙΑΔΕΣ
 
Αναχώρηση από το Βαθύ προς τον Αστακό
Διαδρομή από τον Αστακό προς τον αρχαιολογικό χώρο Οινιάδων
Επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο των Οινιάδων. Γεύμα σε μικρή γραφική ταβέρνα
Διαδρομή από τις Οινιάδες στον Αστακό. Περιήγηση και ξενάγηση
Δείπνο στο λιμάνι του Αστακού και βραδινή έξοδος. Επιστροφή και διανυκτέρευση στο σκάφος
 
ΜΕΡΑ 7η – ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ
 
Συζήτηση του ταξιδιού (φόρμα αξιολόγησης, ερωτηματολόγιο)
Πλεύση από τον Αστακό πίσω στη Λευκάδα
Στάση για βουτιά
Γεύμα στο σκάφος
Επιστροφή στη Λευκάδα
 

​Η Κέρκυρα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί στο σύμπλεγμα του Ιονίου. Σύμφωνα με τον Στράβωνα η Κέρκυρα ταυτίζεται με την ομηρική Σχερία και οι παλαιότεροι κάτοικοί του ήταν οι Φαίακες. Το νησί έχει ταυτοποιηθεί από ορισμένους ακαδημαϊκούς ως η αρχαία Σχερία, το λεγόμενο νησί των Φαιάκων, όπως περιγράφεται στην Οδύσσεια του Ομήρου, αν και δεν έχουν βρεθεί απολύτως πειστικές αποδείξεις για αυτή τη θεωρία, είτε και για την τοποθεσία της Ιθάκης. Αδιαμφισβήτητα πριν την ίδρυση των Συρακουσών, η Κέρκυρα είχε αποικηθεί από Κορίνθιους, το 730 πΧ, ωστόσο, όπως φαίνεται, υπήρχε και παλιότερα αποικιστικό ρεύμα από την Ερέτρια.  Γεμάτη εμπορικά οφέλη η τοποθεσία της Κέρκυρας, ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Μεγάλη Ελλάδα, καθώς και το εύφορο υπέδαφος στο νότιο τμήμα του νησιού ευνόησαν την ανάπτυξη του, ενώ αφετέρου, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η παρουσία, όχι μόνον Κορίνθιων αποίκων, που διατήρησαν, σε αντίθεση με το κορινθιακό πρότυπο, ψυχρές, έως και εχθρικές σχέσεις προς τη μητέρα πόλη.

ΜΕΡΑ 1η – ΚΕΡΚΥΡΑ

Περιήγηση στην παλιά πόλη και εισαγωγική συζήτηση για τη Μεγάλη Ελλάδα.
Επίσκεψη στα αρχαιολογικά μουσεία της Κέρκυρας και της Παλαιόπολης.
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού για τη Μεγάλη Ελλάδα και γεύμα
Επίσκεψη στο ιερό της Αρτέμιδος, στο Μον Ρεπό και στο Μνημείο του Μενεκράτη
Check in, τακτοποίηση στο σκάφος, καλωσόρισμα, παρουσίαση του προγράμματος και της κρουαζιέρας
Δείπνο σε εστιατόρια με θέα τη θάλασσα & βραδινή έξοδος. Επιστροφή στο σκάφος

ΜΕΡΑ 2η – ΙΩΑΝΝΙΝΑ

Αναχώρηση για το Λιμάνι της Ηγουμενίτσας
Ενημέρωση και προβολή οπτικοακουστικού υλικού για το νησί της Κέρκυρας και τη διαδρομή της κρουαζιέρας
Μεταφορά με αυτοκίνητο στη Δωδώνη. Επίσκεψη στο ιερό της Δωδώνης
Μεταφορά με αυτοκίνητο στα Ιωάννινα. Επίσκεψη του αρχαιολογικού μουσείου
Γεύμα στα Ιωάννινα με θέα τη λίμνη
Περιήγηση στην πόλη και επίσκεψη στο γραφικό νησί της λίμνης
Γεύμα στο νησάκι των Ιωαννίνων
Επιστροφή στην Ηγουμενίτσα με αυτοκίνητο
Διανυκτέρευση στη σκάφος

ΜΕΡΑ 3η – ΣΥΒΟΤΑ – ΠΑΡΓΑ

Αναχώρηση για Σύβοτα
Στάση στην παραλία Καραβοστάσι για βουτιά
Άφιξη στα Σύβοτα. Γεύμα σε ταβέρνα με θέα τη θάλασσα
Αναχώρηση για Πάργα
Άφιξη στην Πάργα, περιήγηση
Δείπνο εν πλω και γευσιγνωσία ελαιόλαδου

ΜΕΡΑ 4η – ΠΑΡΓΑ – ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ

Μεταφορά με αυτοκίνητο στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα και επίσκεψη της τοποθεσίας
Δραστηριότητες και σπορ στον ποταμό Αχέροντα (Ράφτιγκ, πεζοπορία κλπ.)
Επιστροφή στην Πάργα. Γεύμα κοντά στο λιμάνι.
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί – Δραστηριότητα αγγειοπλαστικής.
Δείπνο εν πλω
Αναχώρηση για Αντίπαξους. Άφιξη κατά τη διάρκεια της νύχτας

ΜΕΡΑ 5η – ΑΝΤΙΠΑΞΟΙ

Πρωινή βουτιά & θαλασσινές δραστηριότητες στου Αντίπαξους
Γεύμα στους Αντίπαξους
Περιήγηση και γύρος του νησιού
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού σχετικά με την Ελληνική κουζίνα και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί.
Δείπνο εν πλω στα χνάρια της Αρχαίας Ελληνικής Κουζίνας και οινογνωσία
Αναχώρηση για Παξούς. Άφιξη κατά τη διάρκεια της νύχτας

ΜΕΡΑ 6η – ΠΑΞΟΙ

 Πρωινή βουτιά & γύρος του νησιού
Γεύμα στους Παξούς
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού σχετικά με την περιβαλλοντική συνείδηση και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί. Δραστηριότητα Μικροπλαστικών
Βραδινή έξοδος
Αναχώρηση για Μπενίτσες. Άφιξη κατά τη διάρκεια της νύχτας

ΜΕΡΑ 7η – ΜΠΕΝΙΤΣΕΣ
​
Αρχαιολογικός χώρος στις Μπενίτσες
Συζήτηση του ταξιδιού (φόρμα αξιολόγησης, ερωτηματολόγιο)
Γεύμα στις Μπενίτσες
Επιστροφή στην Κέρκυρα

Η διαδρομή που πραγματοποιείται κατά μήκος της ακτής της Καλαβρίας είναι θεματικά αφιερωμένη στην ανακάλυψη ορισμένων από τις πιο σημαντικές αποικίες της Μεγάλης Ελλάδας. Ακολουθώντας την ίδια διαδρομή, την οποία ακολούθησαν οι αρχαίοι άποικοι από την Ελλάδα, περισσότερα από 2500 χρόνια πριν, θα επισκεφθούμε το Κοτρόνε, την Κολονία, την Καυλονία, τη Λοκρίδα, την Καλαβρία και άλλα σημεία ιστορικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Το ταξίδι μας είναι ΄φόρος τιμής στη στενή και διαπλεγμένη επαφή που ανέπτυξε ο πολιτισμός της Μεγάλης Ελλάδας ευθύς εξαρχής με τη θάλασσα, αντλώντας από εκεί δύναμη και ευημερία.

​ΜΕΡΑ 1η – REGGIO CALABRIA
 
Καλωσόρισμα στο Δημαρχείο της πόλης, παρουσίαση του προγράμματος και της κρουαζιέρας
Γεύμα και κατά μήκος του παραλιακού πεζόδρομου και στο κέντρο της πόλης
Check in, τακτοποίηση στο σκάφος
Πλεύση προς την πόλη Scilla
Αναχώρηση και πλεύση προς το λιμάνι της Rocella Ionica. Άφιξη κατά τη διάρκεια της νύχτας
 
ΜΕΡΑ 2η – ROCELLA IONICA (LOCRI EPIZEPHYRII)
 
Ενημέρωση και προβολή οπτικοακουστικού υλικού σχετικά με τους Locri Epizephyrii
Μεταφορά με αυτοκίνητο στους Locri Epizephyrii. Επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Πάρκο και στο Μουσείο
Γεύμα στους Locri σε γραφική ταβέρνα
Μεταφορά με αυτοκίνητο στην πόλη Gerace, περιήγηση στο παλιό χωριό
Επιστροφή στη Rocella
Δείπνο σε παραδοσιακό εστιατόριο & βραδινή έξοδος. Επιστροφή στο σκάφος
 
ΜΕΡΑ 3η – ROCCELLA IONIA (KAULONIA)
 
Αναχώρηση από τη Rocella προς το λιμάνι Monasterace
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού σχετικά με το Kaulon
Άφιξη στην Punta Stilo, προετοιμασία για κατάδυση με ή χωρίς αναπνευστήρα στην υποβρύχια τοποθεσία του Capo Cocinto
Γεύμα στο σκάφος
Μεταφορά στη στεριά και επίσκεψη στο αρχαιολογικό μουσείο και το ιερό του Kaulon
Μεταφορά με αυτοκίνητο στο Stilo και επίσκεψη στην εκκλησία “Cattolica”
Επιστροφή στο σκάφος και πλεύση προς Rocella
Δείπνο σε εστιατόριο & βραδινή έξοδος. Επιστροφή στο σκάφος
 
ΜΕΡΑ 4η – ΠΛΕΥΣΗ
 
Αναχώρηση από τη Rocella προς τη Castella
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί. Δραστηριότητα Μικροπλαστικών
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού με γενικότερες πληροφορίες για τη Μεγάλη Ελλάδα
Γεύμα στο σκάφος
Προβολή οπτικοακουστικού υλικού και συζήτηση για τη δραστηριότητα που ακολουθεί. Δραστηριότητα αγγειοπλαστικής
Άφιξη στο λιμάνι της Castella
Δείπνο σε εστιατόριο & βραδινή έξοδος. Επιστροφή στο σκάφος
 
ΜΕΡΑ 5η – LE CASTELLA
 
Πλεύση προς το ναυάγιο Bengala και δραστηριότητα με sonar (με προαιρετική κατάδυση)
Γεύμα στο σκάφος
Επίσκεψη στο «Ναυάγιο των Cannons» στο Capo Bianco (με κατάδυση ή κατάδυση με αναπνευστήρα)
Επιστροφή στην Castella
Επίσκεψη στις Αρχαίες Ελληνικές Στήλες του Κάστρου Aragonese
Δείπνο σε εστιατόριο & βραδινή έξοδος. Επιστροφή στο σκάφος
 
 
ΜΕΡΑ 6η – LE CASTELLA KAI CROTONE
 
Αναχώρηση από το λιμάνι της Castella
Άφιξη στο Capo Cimiti και επίσκεψη στο ναυάγιο Columns (με κατάδυση ή κατάδυση με αναπνευστήρα)
Πλεύση προς το ναυάγιο του Punta Scifo D: παρουσίαση οπτικοακουστικού υλικού, κατάδυση και δραστηριότητα εικονικής πραγματικότητας.
Γεύμα εν πλω και προβολή οπτικοακουστικού υλικού σχετικά με το Capo Colonna
Άφιξη στο Crotone και μεταφορά με αυτοκίνητο στο αρχαιολογικό μουσείο και πάρκο του Capo Colonna
Δείπνο στο Crotone στα χνάρια της αρχαίας Ελληνικής κουζίνας & βραδινή έξοδος. Επιστροφή στο σκάφος
 
 
ΜΕΡΑ 7η – CROTONE ΕΠΙΛΟΓΗ 1
 
Παρουσίαση οπτικοακουστικού υλικού σχετικά με το Crotone
Επίσκεψη στο αρχαιολογικό μουσείο και βόλτα κατά μήκους της παλιάς πόλης και της αγοράς
Συζήτηση του ταξιδιού (φόρμα αξιολόγησης, ερωτηματολόγιο)
Γεύμα σε εστιατόριο
 
ΕΠΙΛΟΓΗ 2
 
Παρουσίαση σχετικά με το Crotone
Επίσκεψη στο αρχαιολογικό μουσείο και βόλτα κατά μήκους της παλιάς πόλης και της αγοράς
Γεύμα σε εστιατόριο
Επίσκεψη στο μουσείο και τους κήπους του Πυθαγόρα και βόλτα κατά μήκους του παραλιακού πεζόδρομου
Συζήτηση του ταξιδιού (φόρμα αξιολόγησης, ερωτηματολόγιο)
Μεταφορά με αυτοκίνητο στο Cirò για δείπνο και οινογνωσία